Spelade
-
La escena del crimen indicaba a los Mossos d’Esquadra de homicidios que el autor del triple asesinato ocurrido en un piso del barrio barcelonés de la Sagrada Familia el 27 de enero de 2012 era alguien que conocía a las víctimas, alguien cercano y que ya había acudido a la vivienda en otras ocasiones.
La hija y tía de los fallecidos, que resultaron ser un matrimonio octogenario y su nieta adolescente, se desmayó cuando los investigadores le informaron que el sospechoso del triple crimen era su última expareja, Alejandro Cuartero, un hombre, con estética de cowboy, que se había obsesionado con ella hasta el punto de matar por recuperarla. -
El 27 de enero de 2012 aparecieron muertos los dos miembros de un matrimonio octogenario y su nieta adolescente en su piso del barrio de la Sagrada Familia de Barcelona. El criminal había acabado con sus vidas a martillazos. Los cuerpos los descubrió la única persona que también vivía en ese domicilio y que no fue objeto del salvaje ataque: Mónica Claveguera. Era hija de los ancianos y tía de la muchacha.
En un escenario lleno de sangre y desordenado con la intención de simular un robo, los investigadores de homicidios de los Mossos d’Esquadra descubrieron que el asesino había dado la vuelta a todas las estampas religiosas y fotos de la familia y las había puesto cara a la pared. Ese rastro psicológico y la cobertura de los cuerpos con trapos y edredones les hizo pensar que el criminal era alguien muy cercano y que la figura de Mónica Claveguera era la clave para esclarecer el triple crimen de la Sagrada Familia. -
En la urbanización Villa Patro, en Lardero (la Rioja), los vecinos celebraban el 28 de octubre de 2020 la fiesta de Halloween. Los niños jugaban disfrazados por la calle y sus padres departían alegremente en un local que alquilaron junto al parque. Francisco Javier Almeida esperó un descuido para secuestrar al pequeño Álex, de 9 años, y llevárselo hasta su domicilio, donde lo violó y lo asesinó.
El vecindario, encolerizado, intentó lincharlo esa misma noche, cuando lo vieron bajar a la calle con su víctima en brazos. Las fuerzas de seguridad evitaron que se tomaran la justicia por su mano. En el juicio, que se celebró tres años después en la Audiencia Provincial de Logroño, Almeida fingió lagunas mentales primero, pero acabó por reconocer todo lo acontecido en aquella aciaga velada.
Quienes conocían al monstruo de Lardero por sus anteriores crímenes comprobaron y concluyeron que a pesar de haber cumplido más de veinte años de cárcel, su comportamiento era exactamente el mismo y que, en todo caso, era más listo, más taimado y, por lo tanto, más peligroso. -
El logroñés Francisco Javier Almeida López de Castro es un violador y un asesino. Abusó de una niña en 1989, por lo que fue juzgado y condenado, pero obtuvo beneficios penitenciarios por buena conducta y al poco tiempo salió en libertad provisional. En 1989, violó y mató a una chica de 26 años. De nuevo fue juzgado y condenado, esta vez a la pena máxima vigente en aquel momento: 25 años de cárcel.
Como sucede con la mayoría de los violadores, su conducta en el presidio fue ejemplar. A pesar de que los informes de los técnicos del centro penitenciario de El Dueso (Cantabria) rechazaban frontalmente cualquier beneficio en la condena por riesgo "medio-alto" de reincidencia, el juez le concedió el tercer grado en marzo de 2020.
Almeida se instaló en Lardero, a las afueras de Logroño, en una tranquila zona residencial, la urbanización Villa Patro. Y como cabía esperar, el 28 de octubre del mismo año, mientras sus vecinos celebraban Halloween, el monstruo apareció de nuevo. -
La nit del 21 al 22 de juny del 2003 algú va entrar a la masia de Can Quintana, al parc natural del Montseny, i va torturar el masover, l'Angelet, per robar-li els diners que tenia amagats a la casa. Seguint la pista d'un cotxe estimbat a prop de la finca, els investigadors arriben fins a un sospitós. La policia sap que aquest home no va actuar sol. Té un còmplice. Del segon atacant, però, no n'hi ha ni rastre. Una petjada serà determinant per resoldre el cas.
-
Un matí del juny del 2003, pocs dies abans de la revetlla de Sant Joan, en una casa pairal aïllada al mig del parc natural del Montseny, troben el masover mig inconscient a la seva habitació. L'han apallissat, l'han cremat amb cera d'espelma i l'han deixat lligat a les baranes del llit. És un home gran i està molt malferit. És Àngel Vila, de 77 anys. A la zona tothom el coneix com l'Angelet. Els veïns el descriuen com un home bo i solitari que mai no ha fet mal a ningú. Qui pot haver atacat de forma tan cruel l'Angelet? La masia on viu està tota regirada i hi falten diners.
-
Aquest és el cas de l'única víctima mortal que hi ha hagut a Catalunya en enfrontaments entre bandes moteres. Ens endinsarem en el món dels motoclubs. Un món amb lleis i codis propis, d'estil militar, que dominen els Hells Angels, els Àngels de l'Infern. La història comença la tardor del 2017, a la vorera d'un polígon de Castellar de Vallès. Allà troben un home estès a terra, insconscient, amb sang al cap. Poc abans, diversos testimonis han vist una baralla entre uns quants homes. Alguns portaven armilla de motard. L'armilla de la víctima ha desaparegut.
-
Fa 26 anys, en un mas aïllat de l'Alta Garrotxa, van matar un home que tothom considerava un bon jan. L'atac va ser a traïció, mentre la víctima encara era al llit. La notícia va deixar tothom astorat. Aparentment, ningú tenia motius per fer-li mal. Prepareu-vos per a un cas on l'avarícia humana i la lentitud del sistema tindran un paper fonamental.
-
El Mathieu Martin, francès de 32 anys, ja ha viatjat per tot el món, fins i tot a països en guerra. Però on se li perd el rastre és al mig de la natura. El nord de l'Argentina és un territori enorme de valls solitàries, muntanyes de 5.000 metres i comunitats indígenes. En la història que us expliquem avui tindran un paper clau el bon olfacte d'un gos, una polsera i una samarreta d'Euskadi.
-
Los cinco segadores condenados injustamente por un crimen ocurrido en 1915 en la finca de Malladas (Cáceres) no lograron recuperar su buen nombre pese a ser liberados de su cadena perpetua. Desde que entraran en prisión y pasaran allí 11 años hasta su indulto parcial, otros sospechosos del quíntuple asesinato, como el jornalero Juan Callejo, fueron eliminados de la investigación pese a haber tratado de raptar a dos niños y de sus presuntos vínculos con el triple infanticidio de la calle Hilarión Eslava de Madrid.
Nuevos datos que afloran un siglo después, hacen que el complejo rompecabezas, puesto hoy sobre la mesa, apunte a que el crimen de Malladas pudo estar relacionado con una trama de abusos a menores que se encubrió inculpando a cinco humildes segadores ajenos completamente a los hechos. -
El abogado y militar Manuel Telo luchó por conseguir la libertad de cinco segadores condenados en 1918 por un crimen que no cometieron en una finca de Cáceres, el caserío de Malladas. Cinco personas fueron asesinadas a hachazos; dos eran niñas.
La resistencia que el letrado encontró durante su cruzada fue tal que se vio obligado a autoexiliarse varios años en Fuerteventura. Desde allí, persistió en su objetivo apoyándose en la masonería y hasta en el escritor Miguel de Unamuno, pero de nada sirvió. Solo la reaparición de un viejo amigo de la academia militar le permitió abrir una nueva vía que, finalmente, condujo a la liberación de los cinco de Malladas, pero 11 años después de su injusta condena. Ese amigo era Francisco de Borbón, primo del rey Alfonso XIII. -
Tarragona. L'any 2004, una jove de 24 anys surt de casa al vespre. Quan la mare li pregunta on va, la filla respon amb un somriure i diu que ja l'hi explicarà. No en tenen cap més notícia fins que dotze dies després, en un bosc, un home que passeja el gos troba la seva roba tirada a terra. Al costat, hi ha un exemplar de la Bíblia. En aquesta història, la policia s'enfrontarà a tres dificultats: les mentides, el silenci i el pas del temps.
-
En aquest capítol, descobrirem quines connexions hi ha entre Barcelona i la Camorra napolitana. Us explicarem uns atracaments amb violència que hi va haver del 2002 al 2008 en entitats bancàries de tot l'Estat i que van posar la policia en estat d'alerta. Els atracadors eren molt professionals i s'enduien grans quantitats de diners, fins a 100 mil euros o més. El modus operandi no s'havia vist mai, i la manera que tenien d'entrar i sortir del país també va agafar els investigadors per sorpresa.
-
La tardor del 2008, una botiguera de Palafrugell molt apreciada per tothom mor apunyalada quan surt de treballar. Primer tot fa pensar que el mòbil del crim és el robatori, però quan la policia s'adona de com s'ha acarnissat l'assassí, canvia ràpidament d'hipòtesi. Qui pot haver fet una cosa així a una dona que no tenia enemics?
-
Barcelona, 2004. Un matí de juny, a quarts de set del matí, un indigent es passeja per la platja de Sant Sebastià. Veu una maleta sobre la sorra. Potser a dins hi ha alguna cosa que li pot fer servei. S'hi acosta i l'obre. Hi ha bosses d'escombraries que fan embalum. A dins de les bosses hi troba parts d'un cos esquarterat. Aquest cas encara té desconcertats els investigadors. Mai s'havien trobat un cos mutilat d'aquella manera. Li havien desarticulat els ossos amb molta precisió i li havien tret bona part de la pell. La primera pista que segueix la policia és un ganivet robat al mercat de la Barceloneta. (Foto: Ministeri d'Agricultura, Pesca, Alimentació i Medi Ambient)
-
És dilluns de Pasqua del 1944. Dos treballadors de la mina Clara, al Berguedà, piquen la capa de carbó per fer avançar la segona galeria. Un d'ells porta un llum de carbur. Quan l'acosta a la paret, s'encén una flamarada. És un avís, però ningú ho sap veure. Pocs minuts després hi ha una segona explosió. Més de 30 miners queden atrapats a la galeria principal. Relatem l'accident amb més víctimes mortals de la història de la mineria a l'estat espanyol. Són els anys més foscos del franquisme. Entre els morts, hi ha dotze homes que avui encara no tenen nom i que ningú no busca.
-
Durante las fiestas de San Buenaventura, las calles del pueblo cacereño de Moraleja se llenaban todos los meses de julio de vecinos y trabajadores de todas las fincas esparcidas por el término municipal. El caserío de Malladas era una de esas propiedades. Albergaba a campesinos, mozos de cuadra, sirvientas y niños y prácticamente quedaba desierta durante aquellos esperados días de asueto estival. Se sucedían grandes comidas y festejos taurinos.
La fiesta mayor de Moraleja de 1915 fue la más amarga de su historia. El 15 de julio, un muchacho se adentró en la finca de Malladas y localizó asesinadas allí a hachazos a dos niñas, las madres de las menores, y a un varón. Las mujeres eran doncellas de aquella hacienda y el hombre, un mayordomo.
Muy pronto la Guardia Civil y la comisión judicial se centraron en cinco segadores, vecinos de Moraleja, a los que convirtieron en sospechosos a pesar de que estaban trabajando a 80 kilómetros de allí, en unos campos de la provincia de Salamanca. Los cinco de Malladas acabarían por entregarse y ser sometidos a un juicio plagado de irregularidades. -
Fa uns mesos vam rebre un correu electrònic d'una persona -al final del capítol desvelarem qui és- que volia parlar-nos de la María Núñez, una jove dominicana que va desaparèixer a mitjans del 2007 a Blanes, on s'havia instal·lat per buscar un futur millor. És un cas que mediàticament va passar força desapercebut fins que se'n va saber el desenllaç. Els Mossos van haver de destinar-hi molts recursos, per trobar una resposta. Un codi de seguretat entre amigues, una cabina telefònica, un gat que ningú ha vist i uns albarans seran importants per resoldre el cas.
-
A l'Argentina, als anys vuitanta, mentre el país intenta assentar la nova democràcia, hi ha un grup de persones que es dediquen a segrestar gent innocent per guanyar diners. Rapten les víctimes a plena llum del dia, al mig del carrer, i les retenen en condicions inhumanes. Les famílies, per por, es dobleguen al joc pervers del líder de la banda, i quan avisen la policia ja és massa tard. Les víctimes no tenen cap relació entre elles, però sí que comparteixen una característica: són tots empresaris a qui els van bé les coses.
-
Tras muchos años de iniciativas infructuosas, el cocinero César Román encontró el camino del éxito al conseguir el reconocimiento público del plato estrella de su establecimiento y fue galardonado como "El rey del cachopo". En Madrid se abrieron hasta cinco locales con la marca de "A Cañada delic Experience".
Estaba en la cima del reconocimiento mediático cuando, en apenas unas semanas, se desmoronó el castillo de naipes: el premio era ficticio y su empresa estaba en números rojos. César desapareció. Y también su novia hondureña Heidi Paz. Un mes después, en un incendio, apareció el cadáver de Heidi y todo apuntaba al cocinero como presunto culpable del asesinato. - Visa fler