Avsnitt
-
Usłyszałam kiedyś od koleżanki, że duchowość jest dla niej niezwykle ważna. Było to zanim zaczęłam zajmować się psychologią. Skojarzyłam to wyznanie dość jednoznacznie, z religią. A potem, z biegiem czasu (i na różnych polach obserwowalnym kryzysem związanym z np. odchodzeniem od praktyk religijnych) zaobserwowałam, że duchowość ma przeróżne formy. W psychologii, jak to w psychologii - jest wymiarem i przedmiotem badań.
Po co nam duchowość? Kto i dlaczego jej potrzebuje? Czy duchowość new age to nowy trend a może kompensacyjna próba przywrócenia… no właśnie, czego?
O tym porozmawiam z moją i Waszą dzisiejszą Gościnią!
Za możliwość realizacji, produkcji i dystrybucji tego podcastu kłaniam się nisko Patronom i Patronkom!
Beata Urbańska - Psycholożka społeczna. W ramach doktoratu prowadzi badania dotyczące tego, w jaki sposób ludzie rozumieją wolność oraz jakie ma to konsekwencje dla zachowań prospołecznych i pro-ekologicznych. Interesuje się też tym, w jaki sposób religijność i duchowość wpływają na dobrostan i gotowość do pomagania innym.
Zawodowo związana z Uniwersytetem SWPS, gdzie pracuje w Katedrze Psychologii Społecznej w Warszawie i prowadzi zajęcia ze studentami.
……………………………….
📸 @opowiedziane_swiatlem
Montaż: Eugeniusz Karlov -
Badanie skuteczności interwencji jest czymś innym, niż badaniem skuteczności psychoterapii w ogóle. W zawodzie zaufania publicznego (których jest 19) tylko jeden (biegły rewident) nie ma żadnych standardów dotyczących wykształcenia bazowego. Dlaczego, będąc takim zawodem, nie byłoby zasadnym wymagać od psychoterapeutów wykształcenia psychologicznego? Czy jakość kształcenia psychologów satysfakcjonuje? Co można w tej materii zmienić? U osób z jakimi kompetencjami chcą korzystać z psychoterapii Polacy i Polki? Oraz czy ich głos ma jakiekolwiek znaczenie?
Psychologowie i psychoterapeuci są jak prostokąty i kwadraty.
Jednak, nie w świetle aktualnego (bez)prawa.
O porządkowaniu chaosu rozmawiam z Martą Boczkowską, specjalistką psychologii klinicznej, badaczką, pierwszą autorką raportu “Potrzeby i preferencje Polek i Polaków w zakresie usług psychoterapeutycznych.”
Za możliwość realizacji i dystrybucji podcastu dziękuję Patronom i Patronkom.
Marta Boczkowska - specjalistka psychologii klinicznej chorób somatycznych (006/2022.2/139), interwentka kryzysowa, mediatorka
Absolwentka psychologii Uniwersytetu Łódzkiego, Interdyscyplinarnych Studiów Doktoranckich w Uniwersytecie SWPS w Warszawie. Pracuje jako specjalistka psychologii klinicznej w Wojewódzkim Wielospecjalistycznym Centrum Onkologii i Traumatologii im. M. Kopernika w Łodzi. Wcześniejsze doświadczenie zawodowe zdobywała w Z.O.Z. Miejskim Ośrodku Profilaktyki Zdrowotnej: Ośrodku Interwencji Kryzysowej w Łodzi; Komendzie Wojewódzkiej Policji w Łodzi; Zakładzie Psychologii Lekarskiej UMed w Łodzi. Praktykę kliniczną łączy z pracą badawczo-dydaktyczną. Jest stypendystką-badaczką w Instytucie Psychologii PAN. Współpracuje z Centrum Badań nad Traumą i Kryzysami Życiowymi Uniwersytetu SWPS. Dwukrotnie wyróżniona stypendium NCN.
Członkini Polskiego Towarzystwa Psychologicznego – Komisji ds. Psychoterapii, Polskiego Towarzystwa Psychologii Klinicznej i Psychoterapii EBP. Polskiego Towarzystwa Badań nad Stresem Traumatycznym oraz European Society for Traumatic Stress Studies, delegatka American Psychological Association. Jest recenzentką czasopism naukowych: Personal Relationships, Annals of Psychology.
Od ponad dekady bada oddziaływania psychologiczne i psychoterapeutyczne wobec grup pacjentów chorych somatycznie i osób które doświadczyły traumy. Realizowała w tym zakresie granty NCN, NCBiR i ABM oraz zajmowała się wdrażaniem zbadanych interwencji w ramach programów psychoterapeutycznych w szpitalach i poradniach NFZ.
Współautorka raportu: Potrzeby i preferencje Polek i Polaków w zakresie usług psychoterapeutycznych.
ORCID: 0000-0003-2642-682X
📸 @opowiedziane_swiatlem
Montaż: Eugeniusz Karlov
Literatura:
Boczkowska M., Baran M., Zdebiak M.S., Krawczyk-Pasławska E., Wójcik J., Burdalski I., Rudnik S., Gąsiorowska-Binda M. i Bąbel P. (2024). Potrzeby i preferencje Polek i Polaków w zakresie usług psychoterapeutycznych. Raport z badań. -
Saknas det avsnitt?
-
I got stuck in my head - usłyszałam od bliskiej osoby. Utknięcie we własnej głowie bywa uciążliwe. Generalnie bardzo lubię jak sobie urządziłam umysłową przestrzeń. Mam poczucie, że jestem u siebie w domu. Nie zmienia to faktu, że czasami postawię na środku tego mentalnego salonu jakiś niechciany wazon, co go dostałam w prezencie. Stoi tam przez jakiś czas aż nabiorę przekonania, że wcale go tam trzymać nie muszę. Przestawię albo wywalę. Czasami mogę się też o niego przewrócić i wkurzona (na samą siebie) zastanowić się, czemu nie wywaliłam go wcześniej. W moim umysłowym domku są też ślady (szczelnie przykryte ramką z obrazkiem) po nieudolnej próbie wbicia gwoździa (tylko ja wiem, która ramka zakrywa dziury aż do tynku), ale i najpiękniej wysprzątana szafa z wyciągniętymi na zimę już golfami (bez jakiejkolwiek pewności, że wytrwa w tym porządku do końca sezonu).
Utykamy w głowie z wielu różnych powodów: ściany, jak pętlę na szyi mogą zaciskać doświadczenie, chodzenie po tych samych ścieżkach, kultura, przekonania innych, bliskich nam ludzi. I o ile sytuacja na rynku mieszkaniowym nie napawa optymizmem, a próbuje wepchnąć do mikrokawalerek, o tyle nasz wewnętrzny świat mamy na własność (nie w najmie), z bezterminowym pozwoleniem na (roz)budowę i planem zagospodarowania terenu wedle własnych potrzeb i uznania.
Prawie zamknęłam się w mikrokawalerce podcastowego musu: po naczytaniu się w mądrych ebookach, że emisja koniecznie minimum raz w tygodniu. Okno na świat otworzyli Patroni i Patronki, którzy powiedzieli, że co dwa tygodnie też będzie spoko (i że nie wszyscy nadążają ze słuchaniem tak często). Więc otworzyłam okno i nabrałam powietrza, bo do nagrywania podcastu jednak niezbędny jest oddech. Nowy rok akademicki odmierza nowy sezon podcastu, który od teraz co dwa tygodnie (no chyba, że mnie wena najdzie i nie wytrzymam nie mówiąc). Liczę, że wspomożecie lajkiem, komentarzem i udostępnieniem (myślą, słowem i uczynkiem), aby te bezduszne algorytmy, niczym patodeweloperzy, nie zepchnęły mnie do jakiejś klitki, czy innego wygnania.
To jak? Gotowi na wywalenie kilku ścian?
xoxo,
Gutral (gada) (znowu)
……………………………….
📸 @opowiedziane_swiatlem
Montaż: Eugeniusz Karlov
………………………………
Literatura:
Julia Watzek, Sarah M. Pope, Sarah F. Brosnan. Capuchin and rhesus monkeys but not humans show cognitive flexibility in an optional-switch task. Scientific Reports, 2019; 9 (1) -
Komfort życia
Czyli co właściwie?
Status materialny, sytuacja mieszkaniowa? Aktualne klimaty polityczne? Bezpieczeństwo?
To nie jest utopijna wizja, tak, te elementy wpływają na nasz dobrostan.
Tylko pamiętajmy, że słynna strefa komfortu nie jest tylko wtedy, kiedy umościmy się w wyłącznie słodkich pieleszach życia. Budowanie komfort wymaga tolerancji… dyskomfortu.
O tym, jak próbować go budować oraz jak minęło mi lato (z zapytaniem jak minęło ono Wam?) w OSTATNIM odcinku wakacyjnego wyzwania dobrostanowego pod czułym patronatem @multilife.polska wokół wymiarów dobrostanu nakreślonych w ich narzędziu Wellbeing Score (nadal można darmowo korzystać z niego na kanałach Multilife).
A od października kolejny sezon i wyzwania - dla mnie jako gadającego głosu tego podcastu i dla Was, jako wspaniałą ekipę słuchaczy i słuchaczek, którzy czynnie i aktywnie pchacie ten podcast po głośnikach i słuchawkach, następnie neuronach, emocjach i działaniach ;) Dzięki Wam za to!
xoxo,
Gutral Gada(ła) całe lato o dobrostanie ;)
Literatura:
Leyro, T. M., Zvolensky, M. J., & Bernstein, A. (2010). Distress tolerance and psychopathological symptoms and disorders: A review of the empirical literature among adults. Psychological Bulletin, 136(4), 576–600
Salkovskis, P.M. (1989). Cognitive-behavioural factors and the persistence of intrusive thoughts in obsessional problems. Behaviour Research and Therapy, 27, 677682.
_____
Montaż: Eugeniusz Karlov
📸 @opowiedziane_swiatlem -
Być może widzieliście Ted Talka Roberta Waldingera, kierownika The Harvard Study of Adult Development, takiego badania podłużnego, gdzie wielokrotnie sprawdzano różne zmienne u tych samych osób na przestrzeni 75 lat. Ten Ted Talk zatytułowany jest What makes a good life? czyli w wolnym tłumaczeniu, co czyni życie dobrym. I uchylę rąbka tajemnicy, jednym z najsilniejszych predyktorów, czyli takich czynników, które pozwalają to przewidywać, są relacje z innymi. Nie tyle, czy one w ogóle są, ale czy ich jakość jest satysfakcjonująca.
Otwieramy puszkę z zawartością o której można gadać i gadać…
I ja się postaram aby było zwięźle i na temat i z teorią i z praktyką i przypominam, że powodem do tej letniej serii jest Wellbeing Score. Benefit Systems w ramach MultiLife stworzyli narzędzie (ku inspiracji i refleksji osobistej) Wellbeing Score, z którego darmowo możecie skorzystać także i Wy, wchodząc na www.multilife.com.pl. A w ramach letniego wyzwania przyglądamy się poszczególnym obszarom i dziś na warsztat bierzemy relacje z innymi.
Tak, pod tym postem można przeprowadzać eksperyment z zalecenia podcastowego #pozdrodlakumatych
Montaż: Eugeniusz Karlov
📸 @opowiedziane_swiatlem -
Proszę zachować spokój!
A w zasadzie zastanowić się, co go daje?
Myślę, że to co trudne w popkulturowym myśleniu, to często utożsamianie spokoju ze szczęściem. Że lepiej płakać w Porshe niż w autobusie i że dobrze jest wtedy, kiedy nie dzieje się nic złego. Ale wiemy, że to nie wystarcza. Że ten spokój wcale nie jest wtedy, kiedy konstelacja gwiazd idealnie się ułoży i wszystko będzie szło zgodnie z planem. Ja wszystkim nam tego życzę, ale to są momenciki, w dodatku, często składające się z elementów zupełnie poza naszą kontrolą. Proaktywne działanie integrujące akceptację strat, wyjście poza materialne i przyjemne, odnajdywanie w relacjach wzajemnej życzliwości są elementami pozwalającymi na odnajdywanie wewnętrznego spokoju. Więc zachęcam do poszukiwania i przyglądania się temu, co mamy już w repertuarze doświadczeń, co pozwala się uziemić podczas tych trudnych momentów ze świadomością, że spokój bywa. Ale to pewne działania po naszej stronie mogą determinować, jak często i na jak długo u nas zagości.
O wewnętrznym spokoju, kolejnym wymiarze dobrostanu wg Wellbeing Score by @multilife.polska, o tym, czym się różni od nudy i jego poszukiwaniach wciąż od nowa pogadamy w tym krótkim odcinku. Krótkim, bo przepisów nie będzie. Jest garstka teorii i badań, bo w wakacyjnym wyzwaniu chodzi o praktykę! Do dzieła!
A co Wam daje poczucie wewnętrznego spokoju?
Montaż: Eugeniusz Karlov
📸 @opowiedziane_swiatlem
Literatura:
Liu, X., Xu, W., Wang, Y., Williams, J. M., Geng, Y., Zhang, Q., & Liu, X. (2015). Can Inner Peace be Improved by Mindfulness Training: A Randomized Controlled Trial. Stress and health : journal of the International Society for the Investigation of Stress, 31(3), 245–254. https://doi.org/10.1002/smi.2551
Niemiec, R. M. (2021). Pathways to peace: Character strengths for personal, relational, intragroup, and intergroup peace. The Journal of Positive Psychology, 17(2), 219–232. https://doi.org/10.1080/17439760.2021.2016909 -
Regularny kontakt z naturą pozytywnie oddziałuje na stan psychiczny, zwiększa poczucie satysfakcji i szczęścia, poprawia zdolności kognitywne, pamięć, uwagę oraz wpływa pozytywnie na relacje międzyludzkie. Wspomaga również redukcję stresu, polepsza jakość snu i tym samym zmniejsza podatność na częste schorzenia, takie jak zaburzenia nastroju czy lękowe. Niestety, we współczesnym zurbanizowanym świecie kontakt z naturą jest coraz rzadszy, a doświadczenia z nim związane – uboższe. Zatem degradacja środowiska i utrata bioróżnorodności współwystępują z częstszym występowaniem chorób cywilizacyjnych.
Macie swoje ulubione miejsca na łonie natury? Działa?
Montaż: Eugeniusz Karlov
📸 @opowiedziane_swiatlem
Literatura:
Campbell-Lendrum, D., World Health Organization (2019), cop24 Special Report. Health & Climate Change. Geneva: World Health Organization
Engemann, K. i in. (2019), Residential Green Space in Childhood Is Associated with Lower Risk of Psychiatric Disorders from Adolescence into Adulthood, 116 (11), s. 5189.
Gawrych, M. (2022). Climate change and mental health: a review of current literature. Psychiatria Polska, 56(4), 903-915. https://doi.org/10.12740/PP/OnlineFirst/131991
Neville, T., World Health Organization (2019), 2018 who Health and Climate Change Survey Report. Tracking Global Progress. Geneva: World Health Organization: apps. -
Ślachetne zdrowie,
Nikt się nie dowie,
Jako smakujesz,
Aż się zepsujesz.
No więc ja nie chcę być tym smakoszem, co to się delektuje musztardą po obiedzie.
Na warsztat bierzemy kolejny wymiar dobrostanu według narzędzia Wellbeing Score by @multilife czyli zdrowie fizyczne.
I zapytacie “ale co Ty nam dziunia opowiesz o zdrowiu fizycznym, jak Ty nawet lekarzem nie jesteś?”. Doktorem niby tak, ale takim, ale bez strzykawy i stetoskopu, he he. W kompetencje lekarskie mieszać się nie będę, ALE: O lęku o zdrowie i tym, co nas przed dbaniem o nie powstrzymuje, już do powiedzenia co nieco mam.
Na przykład amerykański National Institute of Mental Health podaje: Ryzyko wystąpienia depresji jest wyższe u osób cierpiących na choroby przewlekłe. I w drugą stronę: Wyzwania związane z wykonywaniem zadań korzystnych dla zdrowia, takich jak prawidłowe odżywianie i ćwiczenia, ze względu na objawy takie jak apatia w depresji także są utrudnione. Naczynia połączone, co nie?
Więc wrzućmy na poznawczy ruszt unikanie, katastrofizację, objawy somatyczne, badania profilaktyczne, lęk przed krwią, aktywność fizyczną i zobaczmy, co nam z tego wyniknie.
Zapraszam do kolejnego odcinka letniego wyzwania powered by @multilife
Montaż: Eugeniusz Karlov
Literatura:
American Psychiatric Association, Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders, 2013, 5th edition, American Psychiatric Association
Scarella, Timothy M. MD; Boland, Robert J. MD; Barsky, Arthur J. MD. Illness Anxiety Disorder: Psychopathology, Epidemiology, Clinical Characteristics, and Treatment. Psychosomatic Medicine 81(5):p 398-407, June 2019. -
Lato, lato,
lato czeka,
Razem z latem czeka WYZWANIE dotyczące troski o Twój własny dobrostan!
To ja już Wam zdradzam koncepcję, na to lato, którą mam Wam do zaoferowania. Otóż Benefit Systems w ramach swojego produktu MultiLife zlecił infuture institute przygotowanie raportu na temat całościowego dobrostanu Polek i Polaków. I stworzyli oni także na te cele narzędzie zwane Wellbeing Score, z którego darmowo możecie skorzystać także i Wy, wchodząc na www.multilife.com.pl. Uzupełniacie takie badanie, polecam zarezerwować sobie na to chwilę względnego spokoju i skupienia, a następnie proszę ja Was uzupełniacie i otrzymujecie na maila wynik, w którym Wasz wynik osobisty jest porównywany do średniej w populacji oraz stosowne rekomendacje do tego właśnie jak można się wspierać na danym wymiarze.
A wymiarów jest sześć, zatem ten podcast także będzie się składał z sześciu zagadnień które potraktujemy jako wyzwanie, czyli z angielskiego właśnie CZELENDŻ, czyli sobie omawiamy jeden wymiar a kolejne dwa tygodnie poświęcamy na próbę zaopiekowania tego właśnie wymiaru.
I kim ja bym była gdybym nie zaczęła od zdrowia psychicznego?
Zapraszam do wysłuchania tego odcinka!
Podejmujesz wyzwanie?
.......................................................
Fot. moje @opowiedziane_swiatlem
Montaż: Eugeniusz Karlov
Literatura:
Budd, M., Iqbal, A., Harding, C., Rees, E., & Bhutani, G. (2021). Mental health promotion and prevention in primary care:What should we be doing vs. what are we actually doing? Mental Health & Prevention, 21, 200195. https://doi.org/10.1016/j.mhp.2020.200195
Vaillant-Coindard, E., Briet, G., Lespiau, F. et al. Effects of three prophylactic interventions on French middle-schoolers’ mental health: protocol for a randomized controlled trial. BMC Psychol 12, 204 (2024). https://doi.org/10.1186/s40359-024-01723-8 -
Dopełnia się drugi sezon Gutralowego gadania duetem zamówionym przez osoby słuchające. Kim ja jestem, co by Waszych komentarzy nie słuchać?
A że w ostatnich rozmowach kuluarowych z koleżanką @niedzwiecka_marta RiGCz pojawiał się nader często, to ugryzłyśmy ów temat uwzględniając (gwiazdki) KONTEKST (gwiazdki) jako zjawisko kulturowo-społeczne, bądź co bądź na psyche oddziałujące.
Żegnam się czule w sezonie drugim, a za możliwość realizacji i dystrybucji podcastu dziękuję Patronom i Patronkom.
Przed nami seria wakacyjna #secretproject ;) A od września… subtelne nowości i zmiany.
To co Kochani_e, z RiGCzem?
Montaż: Eugeniusz Karlov -
Podcast niedługi o… dojrzałości emocjonalnej! Ostatnie solo w tym podcastowym sezonie!
A nic nie kręci mnie równie bardzo, co dojrzali emocjonalnie ludzie ;)
Chociaż… czy jest ktoś kto zawsze, tylko i wyłącznie zachowuje się dojrzale?
Bardzo gorrrący podcast (dowiecie się dlaczego), w którym będzie i o teorii umysłu i o inteligencji emocjonalnej i jak te koncepty wpływają na nasze relacje z ludźmi, a także na relację którą masz sam_a ze sobą.
Dajcie znać, co myślicie!
Za możliwość realizacji i dystrybucji podcastu dziękuję Patronom oraz Patronkom!!!
xoxo,
Gutral (gada)
Montaż: Eugeniusz Karlov
Literatura cytowana:
Goleman, D. (2007). Emotional Intelligence (10th ed.). Bantam Books.
Jardine, B.B., Vannier, S., Voyer, D. (2022). Emotional intelligence and romantic relationship satisfaction: A systematic review and meta-analysis. Personality and Individual Differences, 196. doi.org/10.1016/j.paid.2022.111713.
Mosavi, S.E. & Irvani, M.E. (2012). A study on relationship between emotional intelligence and marital satisfaction. Management Science Letters, 2, pp. 927-932.
Premack D, Woodruff G. Does the chimpanzee have a theory of mind? Behavioral and Brain Sciences. 1978;1(4):515-526. -
W artykule “Post-ity i tatuaże, czyli o (nie)byciu swoją pracą” , który ukazał się w majowym @magazynpismo Zuzanna Kowalczyk pisze “Pułapką jest ograniczenie swojego poczucia ja do jednej roli i uczynienie z niej niezmiennego sedna nas samych. Mogę czuć, że ważną częścią mnie jest pisanie, a jednocześnie nie redukować wizji samej siebie do tego, czy piszę.”
W Zuzannie “zakochałam się” po tekście “W pogoni za doskonałością” (Magazyn Pismo, maj 2021), potem wespół napisałyśmy “Pułapki psychowashingu” (wrzesień 2023). Moja fascynacja spojrzeniem Zuzanny na kulturę i świat to nie jest one text stand, zatem obserwując wśród tematów poruszanych w gabinecie trudności z utożsamianiem się z pracą, postanowiłam ją zaprosić do dyskusji także i tu.
A Ty? Jesteś swoją pracą?
Za możliwość realizacji i dystrybucji tego odcinka dziękuję Patronom i Patronkom podcastu! :* you cool!
Montaż: Eugeniusz Karlov -
To na jego wykładzie po raz pierwszy usłyszałam o perfekcjonizmie w wersji klinicznej. O tym jak koreluje z zaburzeniami nastroju, zaburzeniami lękowymi, czy wypaleniem zawodowym. Koncept wydawał mi się niezwykły i tak dobrze wyjaśniający część funkcjonowania osób, które spotykam w gabinecie. Ba! Mojego własnego czasem też ;)
I wiecie co? Teraz wydał książkę, która właśnie ukazała się w języku polskim!!!
Podcast powstał we współpracy z @wydawnictwogwp, wydawcą książki “Perfekcjonizm kliniczny” autorstwa mojego rozmówcy, prof. Eduardo Keegana. Książka jest praktycznym przewodnikiem dla terapeutów i klinicystów, którą szczerze polecam!
Uwaga! Rozmowa jest realizowana w języku angielskim. Tłumaczenie znajdziecie na moim blogu https://www.joannagutral.pl/perfekcjonizm-2-0-rozmowa-z-prof-eduardo-keegan-odc-82/
Perfekcjoniści, jesteście tutaj? ;)
prof. Eduardo Keegan - Kierownik Katedry Psychologii Klinicznej i Psychoterapii na Uniwersytecie w Buenos Aires w Argentynie. Prezes Argentyńskiego Towarzystwa Terapii Poznawczych i Behawioralnych oraz członek honorowy Polskiego Towarzystwa Terapii Behawioralnych i Poznawczych (PTTPB). Z PTTPB współpracuje od 2002 roku. Jest psychoterapeutą i superwizorem psychoterapii. Specjalizuje się w terapii zaburzeń borderline, psychopatologii, depresji i zaburzeń lękowych. Wykładał i nadzorował psychoterapię w Paragwaju, Urugwaju, Peru, Litwie i Łotwie. W 2011 r. Uniwersytet w Buenos Aires przyznał profesorowi Keeganowi nagrodę Grandes Maestros (Wielkich Mistrzów) za jego wkład w naukowy rozwój psychologii.
Montaż: Eugeniusz Karlov -
Korzystając z dnia premiery odcinka, zapraszając do dyskusji przedstawicielkę najbliżej empirycznie spowinowaconą z Zygmuntem Freudem, postanowiłyśmy przyjrzeć się relacjom z matkami, ich znaczeniu dla naszego funkcjonowania na początku i w dalszych etapach życia.
W odcinku udział wzięła psycholożka, psychoterapeutka psychodynamiczna, współwłaścicielka best poradnia zdrowia psychicznego ever @dom_rozwoju, czyli Joanna Gruhn-Devantier. Istnieje przyjaźń i porozumienie między modalnościami ;)
Odcinek sponsorują słowa ambiwalencja i elastyczność, a odcinek dedykujemy wszystkim matkom i ich dzieciom, a także matkom matek i dzieciom ich dziatek. Bo każda matka, chociaż zapisuje rozdział “macierzyństwo” od nowa, jest księgą w której rozdział “dzieciństwo” był naznaczony innym macierzyństwem i czasem.
Za możliwość realizacji i dystrybucji kłaniam się nisko Patronom i Patronkom.
O Gościni: Joanna Gruhn-Devantier - psycholożka, psychoterapeutka w trakcie procesu certyfikacji.
Ukończyła Uniwersytet Warszawski oraz Szkołę Psychoterapii Dialog, a obecnie rozwija swoje kompetencje w Zaawansowanej Szkole Współczesnej Psychoterapii Psychodynamicznej. Prowadzi psychoterapię indywidualną osób dorosłych oraz młodzieży w nurcie psychodynamicznym, a szczególnie bliska jest jej metoda Psychoterapii Opartej na Mentalizacji. Współzałożycielka warszawskiej poradni psychologicznej Dom Rozwoju.
Fot. moje @opowiedziane_swiatlem
Montaż: Eugeniusz Karlov -
Trauma transgeneracyjna… kit, czy coś, co faktycznie waży na naszym funkcjonowaniu? Nie znam się na biologicznych mechanizmach na tyle, aby być tu głosem eksperckim. Zatem zamiast głosić magiczne treści, zapraszam do rozmowy wybitnego specjalistę w tej dziedzinie, lekarza i naukowca, autora publikacji w takich czasopismach jak Nature czy Science, przed Wami rozmowa z dr Ali Jawaid.
Ten odcinek nie powstałby bez wsparcia Patronów i Patronek.
Podcast realizowany jest w języku angielskim, ale tłumaczenie rozmowy znajdziecie na moim blogu www.joannagutral.pl (jeśli nie już, to będzie lada moment!) – bierzcie i ślijcie w świat, bo wierzę, że rozumienie jest ważne w życiu bardzo. Zapraszam do wysłuchania rozmowy.
Fot. moje @opowiedziane_swiatlem
Gość:
Dr Ali Jawaid - lekarz i naukowiec o wykształceniu zarówno klinicznym, jak i neurologicznym. Ukończył studia medyczne na Uniwersytecie Aga Khan w Karachi, w Pakistanie, a następnie odbył staż w zakresie neuropsychiatrii na Baylor College of Medicine w Houston, TX, USA. Następnie ukończył studia doktoranckie (MD-PhD) w dziedzinie neurologii w Szwajcarii. Obecnie dr Ali Jawaid jest kierownikiem Pracowni Badań Translacyjnych w Chorobach Neuropsychiatrycznych (TREND Lab) w Instytucie Nenckiego w Warszawie. Dr Jawaid pracował intensywnie w dziedzinach traumy dzieciństwa, pamięci, zaburzeń neurodegeneracyjnych, neuroepigenetyki i dziedziczenia epigenetycznego. Jest autorem ponad 75 publikacji w znaczących czasopismach naukowych, takich jak Nature, Science, Nature Neuroscience, Nature Human Behavior, Neuron, Nature Communications, Trends in Genetics, EMBO Journal i Molecular Neurodegeneration (h-index=29). Obecnie jest stypendystą FENS-Kavli Network of Excellence, platformy 30 najwybitniejszych neurologów w Europie w ciągu 15 lat od uzyskania doktoratu. Poza pracą naukową jest autorem fikcji, poetą i entuzjastą wirtualnej rzeczywistości.
Montaż: Eugeniusz Karlov -
Jak wyglądałby dla Ciebie świat, gdybyś całe życie patrzył_a tylko przez jedno okno, nie mając żadnych albumów, zdjęć, Internetu? Jak wyglądałby Twój świat, gdybyś oglądał_a ten sam telewizyjny program lub korzystał_a z jednego źródła informacji?
Wygnijmy zatem szyję naszej wyobraźni, zakwestionujmy to, co w myślach automatyczne i sprawdźmy, czy to, w co wierzę, co myślę i co czuję jest jedynym sposobem postrzegania rzeczywistości?
Tak, tak, to jest podcast z naszej ulubionej serii… do pomyślenia!
To jak tam z tymi Waszymi procesami poznawczymi? Gibkie czy zastane?
Za możliwość realizacji i dystrybucji tego podcastu kłaniam się nisko dziękując wielce Patronom i Patronkom.
Montaż: Eugeniusz Karlov -
Brené Brown, jedna z najchętniej czytanych amerykańskich psycholożek, od dwóch dekad zajmuje się badaniem wstydu, odwagi, wrażliwości i empatii. Z badań Brown wynika, że proszenie o pomoc, kiedy tego potrzebujemy i przezwyciężanie związanego z tym wstydu, to kluczowe czynniki budujące naszą odporność psychiczną i dobrostan. Pozwalają one dostosować się nam do zmieniających się warunków życia i przeciwności losu, które doświadczają każdego.
Serwis pomagam.pl rozpoczął właśnie kampanię pod hasłem - “Jutro to mogę być ja i poproszę o pomoc. Bez wstydu. Nie oceniam. Pomagam.” Inspiracją do tej kampanii był insight z analizy wybranych zbiórek na Pomagam.pl w 2023 roku oraz z bezpośredniego kontaktu z osobami zakładającymi zbiórki. Wysnuwał się z tego jeden ważny wniosek: chętnie pomagamy innym, ale proszenie o pomoc dla siebie bywa trudne.
Temu dlaczego tak jest postanowiłam się przyjrzeć z moją gościnią:
Dobrosława Gogłoza jest dyrektorką zarządzającą serwisu Pomagam.pl, prezeską Fundacji Pomagam.pl, oraz założycielką agencji All Hands, która specjalizuje się w promowaniu biznesów, mających pozytywny wpływ na świat. Założyła serwis Doing Good, który pomaga znaleźć pracę w branżach działających na rzecz ludzi, klimaty czy rozwoju demokracji. Była założycielką i wieloletnią prezeską Stowarzyszenia Otwarte Klatki, organizacji zajmującej się ochroną zwierząt hodowlanych, która została
uznana za jedną z najskuteczniejszych na świecie.
W odcinku trochę doświadczenia, sporo psychologicznych mechanizmów stojących za pomaganiem, ale i nasze doświadczenia oraz wątpliwości.
Korzystaliście kiedyś z crowdfundingu? Pomagaliście lub sami potrzebowaliście wsparcia?
Odcinek powstał pod patronatem i we współpracy z serwisem pomagam.pl -
Jadąc komunikacją miejską podsłuchałam rozmowę dwóch mężczyzn, na oko, w moim wieku. Dyskutowali o majówkowych planach, po czym skwitowali je jednym zdaniem - majówka to takie święto grilla i piwa.
Lubię grilla, gorzej z piwem. Ale słysząc tę rozmowę pomyślałam przede wszystkim o tym, jak obecnie wygląda społeczne przyzwolenie na użytkowanie alkoholu i czy nie popadamy w złudne przekonanie, że uzależnienie to tylko tania substancja i duże życiowe kłopoty? Czy wykwintne trunki opierają się mechanizmom uzależnienia? Nie.
O picu ryzykownym, procesach stojących za uzależnieniem i drogach leczenia osób uzależnionych rozmawiam z Kamillą Puławską - psycholog, certyfikowaną psychoterapeutą poznawczo-behawioralną (nr certyfikatu 1092), specjalistą psychoterapii uzależnień, certyfikowaną specjalistką w zakresie profilaktyki i rozwiązywania problemów alkoholowych w społecznościach lokalnych, biegłą sądowa w przedmiocie uzależnienia od alkoholu.
Za możliwość realizacji i dystrybucji podcastu dziękuję wielce i kłaniam się nisko Patronom oraz Patronkom.
Montaż: Eugeniusz Karlov -
Suplement komentowany głosem targanym przez alergię: psychowashing 1.5
Ja wiem, że sama to zaczęłam, więc nie mam pretensji o te wszystkie wiadomości “Asia, co myślisz o…”. Rozumiem to. Sama pytam ekspertów stając pomiędzy różnymi wątpliwościami, a przede wszystkim zastanawiając się dogłębnie czy popularyzacja wiedzy w internetowym wydaniu nie zaczyna zjadać własnego ogona. Ja także doceniam, że macie do mnie takie zaufanie (chociaż ostrzegam, nie ma ludzi nieomylnych - odsyłam do odcinka o prorokach ;) ).
Gdybym w gabinecie nie spotykała osób, które wydały kupę kasy, odstawiły leczenie i bardziej podupadły na zdrowiu, albo zwyczajnie NIE DOSTAŁY pomocy pomimo tego, że ona istnieje - pewnie nie byłabym świadkiem konsekwencji zjawiska. I pewnie mniej by mnie ono dotyczyło. Ale tak nie jest. Nie jest tak coraz bardziej i w coraz szybszym tempie.
Więc dopowiedziałam kilka refleksji i przypominam: nie psychoterapia jest tu kluczem, a bezpieczeństwo usług, a co za tym idzie - Wasze i Waszego zdrowia.
Dajcie znaka, co myślicie, bo jeżeli ten odcinek właśnie się ukazał, to dlatego, że Eugeniusz przy montażu uznał, że rozumie o co mi chodzi (tak, to pierwszy filtr recenzencki), gdyż na takim spontanicznym flow czasami zastanawiam się, czy wiecie, co chcę powiedzieć. A jednak te recenzje są ważne i wnoszące - o tym także w podcaście ;)
Za możliwość realizacji i dystrybucji podcastu dziękuję Patronom i Patronkom <3 zapraszam do tego zacnego grona jednocześnie, bo tam właśnie ważymy losy i kształt kolejnego sezonu.
Tekst, który przywołuję w podcaście to:
S. Zagórski - Psychoterapia w sektorze publicznym powoli dogorywa. Czy naprawdę chcemy by znikła? [Rozmowa]. 16.04.2024: oko.press.
Montaż: Eugeniusz Karlov -
Robimy dużo, żeby go unikać. Zwiedzeni często bardzo nierealistycznym wizjami wiecznie szczęśliwego życia, wydaje nam się on niepotrzebnym elementem, intruzem, który coś odbiera. Nie ma życia bez trudnych wspomnień, czy momentów, jednak czasami potrafią one pracować jak ruchome piaski: wciągać im bardziej będziemy próbować się z nich wydostać. O czym mowa? O bólu emocjonalnym. I nie, nie będzie tu przepisów i sekretów na jego unikanie bądź permanentne pozbycie się, a raczej dyskusja o strategiach radzenia sobie z nim, kiedy nastąpi. Bo nastąpi na pewno.
A do rozmowy zaprosiłam Kaję Dwulat, psycholożkę, psychoterapeutkę poznawczo-behawioralną, a powodem rozmowy i jej tematyki jest książka Matthew McKay i współpracowników pod tytułem “Ból emocjonalny – strategie i ćwiczenia, dzięki którym poradzisz sobie z cierpieniem psychicznym”, wydaną całkiem niedawno przez patrona tego odcinka, czyli Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne @wydawnictwogwp .
Kaja Dwulat:
Psycholożka, psychoterapeutka poznawczo-behawioralną, superwizorką CBT w trakcie szkolenia.Lubi poznawać najnowsze poszukiwania i osiągnięcia w dziedzinie psychoterapii. Uczestniczy w wielu szkoleniach specjalistycznych oraz konferencjach, zarówno w polskich, jak i międzynarodowych. Korzysta regularnie z superwizji, m.in. u Kirsty Gillings, Susan Simpson, Davida Edwardsa z TS, z treningu portlandzkiego z ACT. Kocha i specjalizuje się w Terapii Schematu (TS) oraz w Terapii Akceptacji i Zaangażowania (ACT). Bliski jest jej nurt oparty na samowspółczuciu (self-compassion), dialog motywacyjny, a także psychologia pozytywna. Specjalizuje się w leczeniu zaburzeń lękowych, depresji, zaburzeń odżywiania oraz zaburzeń osobowości. Związana ze szkołą psychoterapii Crescentia i Uniwersytetem SWPS, gdzie dzieli się swoją wiedzą i pasją.
Montaż: Eugeniusz Karlov - Visa fler
