Avsnitt
-
Tim verloor op jonge leeftijd zijn vader, en later ook zijn vrouw. Het dwong hem zijn maskers te laten vallen om zijn ware gezicht te ontdekken. Nu probeert hij anderen daarbij te helpen.
-
Schrijver en dichter Mieke van Zonneveld werd op haar 21e getroffen door acute leukemie. Tijdens de ziekte viel de dagelijkse versluiering weg en voelde ze zich wonderlijk genoeg soms zelfs gelukkig, vertelt ze in De verwondering.
Maar na de ziekte komt de psychische klap. Waar ze als klein meisje smulde van de rijke taal in de Bijbel, werd haar geloof nu meer een zoektocht: ‘ik schreef zelfs een soort dreigbrief aan God.’
Toch bleef de Bijbelse taal haar troosten: ‘ik geloof meer in genade dan voor mijn ziekte. Er is iets warmers in mijn geloof gekomen.’ -
Saknas det avsnitt?
-
Als jongste in een gezin met zeven broers werd schrijver Bart Moeyaert als een vlieg op de muur, die de dingen van een afstand bekijkt. Die gevoeligheid maakte hem tot man van weinig gesproken, maar veel geschreven woorden.
Het leverde vele prijzen op, maar tegelijk is het een eenzame weg. Een weg van zachtheid en verbinding, in een tijd die daar niet om vraagt.
Bart vertelt in De verwondering over de zoektocht naar bevestiging en over de rouw die hem ‘in zijn gezicht mepte’ na het overlijden van zijn ouders. Maar ook over de terugkeer naar de veilige plek in zichzelf. Met als verrassende geheim: een klein, geaderd kiezelsteentje. -
‘Ik ben de bestdenkbare moeder voor mijn dochter geweest.' Theologe Mirjam Hulzebos vertelt over haar dochter Sara die op haar achttiende euthanasie heeft gekregen wegens psychisch lijden, nadat ze jarenlang kampte met depressies, zelfbeschadigingen en suïcidepogingen. Mirjam vertelt over haar worsteling en de tegenwerking van de hulpverleners die ze heeft gehad.
-
Pete Pronk verloor zijn moeder en vervloekte God. Toch bracht zijn verlangen om gezien te worden hem terug naar de Bijbel. Daar leerde hij om zijn ziel te laten ademen door zijn stem.
-
Hoe houdt een mens licht en vertrouwen vast als ziekte en dood het leven binnendenderen?
Ze was moeder van jonge kinderen toen ze haar man na een lang ziekbed verloor aan kanker. En een jaar na zijn overlijden bleek Gabbi Mesters zelf ziek: leukemie. 'Het is moeilijk als je zelf ziek wordt’, vertelt ze. ‘Ik ondersteunde mijn man, maar nu sta ik er alleen voor.’ Mildheid en humor zijn factoren die Gabbi door het leven helpen. 'Ik luister nu anders naar een ander, omdat ik zelf geleden heb. Je wordt zachter voor jezelf en voor de ander.' En ze is nog steeds gedreven in haar werk als belangenbehartiger voor de podiumkunsten. ‘Juist in het theater kunnen mensen samenkomen en reflecteren op het leven’, aldus Gabbi. -
Soms woont er nog een beschroomde jongen in hem. Toch staat hij blijmoedig op de preekstoel. We mogen er zijn, verkondigt hij daar, en begint het zelf te geloven.
-
Ze was non, maar haar zoektocht naar God bracht haar op een heel ander spoor: het boeddhistische.
Inmiddels is Jotika Hermsen op haar 92e nog steeds actief als boeddhistisch leraar. In De verwondering vertelt ze over haar bijzondere levensweg. -
Deze Belgische priester staat bekend om zijn tomeloze inzet voor slachtoffers van seksueel misbruik in de katholieke kerk.
-
Deze wereldberoemde bandoneonist opent het nieeuwe seizoen van de Verwondering.
-
Stine Jensen is een Deens-Nederlandse filosoof. Ze is sinds vorig jaar bijzonder hoogleraar publieksfilosofie aan de Erasmusuniversiteit.
-
Hoe is het om als enig kind op te groeien met verstandelijk beperkte ouders? Schrijver Jolanda Doornbos maakte het mee. Ze vertelt over haar indringende jeugd in De verwondering.
-
Minrebroeder Fransiscaan, gardiaan Stadsklooster San Damiano in Den Bosch, klinisch psycholoog: 'Ook als je een zakdoek met aandacht strijkt, verbeter je de wereld.'
-
Predikant Fred Blokhuis is door de coming out van zijn zoon de bijbel anders gaan lezen. Hij moest van ver komen: als orthodoxe jongen dacht hij dat aids echt een straf van God was.
Door zijn zoon is hij om gegaan. Fred Blokhuis: ‘Je voelt je onzeker, onbeschermd, want je bevindt je op onbekend terrein. Maar je voelt ook schaamte: wat ben ik kortzichtig geweest.’
Blokhuis is ervan overtuigd dat het vooral zaak is om mens te zijn zoals de Schepper heeft bedoeld. Concreet betekent dat voor hem: liefhebben. Daar heb je je hele leven genoeg aan. Daarom voor hem geen bijbeltekst maar een citaat van Augustinus: ‘Amo volo ut sis’: ik heb lief, ik wil dat jij bent. -
Karima el Fillali zingt liederen uit het soefisme, de mystieke stroming in de islam. Ze groeide op in een christelijke omgeving. Na een zoektocht herontdekte ze haar islamitische wortels, vertelt ze in De verwondering.
Van haar wijze grootvader leerde Karima de waarde van de christelijke Bijbelverhalen. Samen zongen ze psalmen. Haar Marokkaanse vader wilde Karima juist graag de islamitische cultuur bijbrengen.
Lange tijd keerde Karima zich af van haar islamitische wortels – deels vanwege de vooroordelen over de islam die via de media werden verspreid. Tot ze ontdekte dat deze wortels onlosmakelijk deel van haar uitmaken.
Karima ontdekte ook opnieuw de kracht van het zingen, een kracht die ze al in haar kindertijd had ervaren. Ze zingt nu vooral Arabische mystieke gedichten uit het soefisme. ‘Zingen is voor mij het meest intieme contact met God.’ -
Zangeres Lenny Kuhr raakt vele harten met haar krachtige stem. In haar muziek blikt ze terug op haar veelbewogen leven, waarin een onverklaarbare ‘heimwee’ naar het goddelijke altijd de drijvende kracht is geweest.
Als kind ervaarde Lenny Kuhr al een hunkering naar het mystieke. Ze had het gevoel dat er een groot geheim was: een soort wereld achter onze wereld. Haar ouders hadden niks met religie of spiritualiteit, waardoor ze zelf opzoek ging naar antwoorden op al haar vragen.
Toch kwamen de antwoorden pas écht nadat ze tijdens een optreden haar stem kwijtraakte, waardoor zingen en zelfs praten onmogelijk werd. Het resulteerde in een identiteitscrisis, want wie was Lenny Kuhr zonder haar stem?
Uiteindelijk bracht deze periode een grote transformatie teweeg. In de stilte en leegte vond ze wie ze werkelijk was, los van verhalen en ideeën. -
Toen pastor Arjan Broers in een burn-out belandde vlogen de levensvragen hem om de oren. Hij vraagt zich af: kunnen we behalve ouder, ook wijzer worden?
Arjan Broers voelde zich als kind al aangesproken door het mysterieuze weten dat hij dacht te herkennen bij priesters en paters. Door theologie te studeren hoopte hij een glimp op te kunnen vangen van deze goddelijke wijsheid.
In De verwondering vertelt Arjan Broers over zijn omzwervingen, vijftig worden, en wijsheid. Eén ding is zeker, ouder worden is een zegen: “daar begint de tweede helft van je leven, volgens mij de beste helft.” -
Theoloog Samuel Lee dacht dat hij de wereld kon veranderen. Maar hoe hij zich ook inzette: het was niet genoeg. ‘Gaandeweg besefte ik dat ik niet iedereen kon helpen’.
Samuel Lee kwam op veertienjarige leeftijd naar Nederland, na een onrustige jeugd in het Midden-Oosten. Van een opgewekt kind veranderde hij in een sombere en negatieve jongen, boos over de onrechtvaardigheid in de wereld.
Daardoor ging hij zichzelf ook afvragen: Wat kan ik doen om de wereld te veranderen? -
Ondanks de grote uitdagingen en de verdrietige momenten, zag Hans Korteweg de alzheimer van zijn vrouw als een zegen in vermomming.
Hanneke werd zijn grootste leermeester, omdat hij van haar leerde aanwezig te zijn in het hier en nu. Want wat blijft er over als de labels en herinneringen verdwijnen? De liefde.
Hans Korteweg geeft in De verwondering een inkijkje in een bijzonder liefdesverhaal. Een liefdesverhaal waarin de één de ander niet altijd meer herkende, maar waar de liefde des te sterker was. -
Toen haar man Hakim vlak na de geboorte van hun zoon overleed, werd de veerkracht van kok en presentator Nadia Zerouali op de proef gesteld.
Nadia ontmoette al op jonge leeftijd haar grote liefde, Hakim. Hun relatie kwam tot een tragisch einde toen Hakim verongelukte, een paar maanden na de geboorte van hun zoon Tariq.
Nadia was zielsgelukkig met de geboorte van haar zoon, maar tegelijkertijd rouwde ze om haar man. Het geluk en de rouw konden naast elkaar bestaan. ‘Ik ben in die tijd ook blij en gelukkig geweest’, zegt Nadia. ‘Het vieren van het leven van Tariq stond altijd op zichzelf.’ - Visa fler
