Avsnitt
-
Moją książkę “My kobiety z ADHD” można zamówić tu: https://bit.ly/3uDCAZF
Na coaching ADHD można umówić się tu: https://adhdcoachola.com
A jeśli podoba Ci się to, co robię i chciałxbyś wesprzeć moją dzialalność, to możesz postawić mi kawę na https://buycoffee.to/atypowe
Wszystkim wspierającym pięknie dziękuję.
----------------------------------------------
Temat jedzenia pojawił się już w Atypowych dwukrotnie, ale wygląda na to, że to nadal za mało, bo w internecie wciąż można znaleźć te same bzdury na temat kilku kwestii z tym związanych odmieniane przez wszystkie przypadki.
Ania Trojanowska i ja straciłyśmy w końcu cierpliwość, i postanowiłyśmy nagrać rozmowę, w której debunkujemy te najbardziej rozpowszechnione mity.
Ania tłumaczy w tym odcinku dlaczego osoby z ADHD mają często skomplikowaną relację z cukrem i czy utrata kontroli nad słodyczami oznacza, że jesteśmy od nich uzależnione_eni (oraz czy detoks cukrowy polecony przez terapeutkę to faktycznie dobry pomysł), czy eliminacja węglowodanów albo glutenu wpływa na objawy ADHD, czy dieta keto jest dla nas i co z suplementacją.
Anna Trojanowska to dietetyczka, psychodietetyczka i studentka psychologii. Od kilku lat prowadzi firmę Anatomia Diety, Pracuje w nurcie anti-diet, ucząc swoje osoby klienckie tego, jak naprawić relację z jedzeniem i z własnym ciałem za pomocą jedzenia intuicyjnego.
Instagram Ani: @anatomiadiety
Jej strona: https://anatomiadiety.pl/
----------------------------------------------
Zajrzyj też tu:
Instagram: @atypowe.podcast
Facebook: Atypowe
----------------------------------------------
Hosted on Acast. See acast.com/privacy for more information.
-
Jeśli podoba Ci się to, co robię i chciałxbyś wesprzeć moją dzialalność, to możesz postawić mi kawę na buycoffee.to/atypowe Wszystkim wspierającym pięknie dziękuję.
----------------------------------------------
Neuroatypowość w serialach to temat, który przewijał się w moich rozmowach od czasu do czasu, ale nigdy wcześniej z nikim nie poświęciłam temu zagadnieniu tyle czasu, ile tym razem.
Oczywiście do tej rozmowy zaprosiłam nikogo innego jak Kaję Szafrańską z youtubowego kanału Jakbyniepaczeć, która gościła już w Atypowych kilka odcinków temu. Przyglądamy się więc wspólnie temu, jak neuroatypowość była i jest kodowana w mniej lub bardziej znanych i lubianych bohaterkach (i bohaterach) seriali. Kaja dzieli się też swoimi spostrzeżeniami na temat różnych typów kobiet przejawiających cechy ADHD i autyzmu w kontrze do neuroatypowych bohaterów płci męskiej.
Jest więc i o “Atypowym” i o “Teorii wielkiego podrywu”, ale też o “Sex education”, “Breaking Bad”, “Moście nad Sundem” czy… “Przyjaciołach”. I o tym, dlaczego autystyczny mężczyzna w serialach to seksowny geniusz, a kobieta to nieprzystosowana aspołeczna dziwaczka.
A jeśli podoba Wam się pomysł na cykl odcinków, w których seriale analizowałybyśmy pod tym kątem bardziej dokładnie, jeden po drugim, to koniecznie dajcie znać w komentarzach.
Kanał Jakbyniepaczec: Jakbyniepaczec
Instagram: jaklbyniepaczec
----------------------------------------------
Zajrzyj też tu:
Instagram: @atypowe.podcast
Facebook: Atypowe
----------------------------------------------
Hosted on Acast. See acast.com/privacy for more information.
-
Saknas det avsnitt?
-
Jeśli podoba Ci się to, co robię i chciałxbyś wesprzeć moją dzialalność, to możesz postawić mi kawę na buycoffee.to/atypowe Wszystkim wspierającym pięknie dziękuję.
----------------------------------------------
Aneta Korycińska, aka Baba od polskiego, jest chyba najbardziej znaną w Polsce nauczycielką. Jest też oligofrenopedagożką, edukatorką i właścicielką firmy Baba od polskiego, którą założyła kilka lat temu, aby móc robić to, czego w szkole robić nie mogła. Ostatecznie z uczenia w szkole w ogóle zrezygnowała i teraz edukuje na własną rękę w sieci i poza nią.
Aneta jest moją gościnią po raz kolejny nie tylko dlatego, że fajnie nam się półtora roku temu gadało, ale też dlatego, że w międzyczasie dowiedziała się, że jest nie tylko adehadówką, ale również autystką.
Rozmawiamy więc o tym jak to jest ponownie zrozumieć, że nie wiedziało się o sobie czegoś bardzo ważnego i o tym dlaczego diagnoza autyzmu budzi w Anecie większy opór niż diagnoza ADHD. Rozmawiamy o zmęczeniu związanym z poznawaniem siebie i o chęci odczepienia się od siebie i ostatecznego odpuszczenia. Ale też poruszamy temat nadmiernej empatii i tego, jak ona może spalać, o relacjach i o macierzyństwie.
Aneta wspomina też o swojej książce, którą w międzyczasie zdążyła skończyć, ale która jeszcze nie ma daty publikacji.
Ale jeśli jakoś ominęła Was ta wiadomość, to przypominam, że moja książka “My kobiety z ADHD” ukazała się 28 lutego, czyli tydzień temu i bardzo poleca się Wam na dzień kobiet. Jeśli więc macie ADHD albo ktoś z Waszego otoczenia je ma, to to jest idealny prezent, który może przynieść odpuszczenie i samoakceptację, bo wiem, że rozmowy, które tu prowadzę właśnie to Wam często dają.
Książka jest do kupienia online i stacjonarnie, na pewno z łatwością znajdziecie ją w Empiku: My kobiety z ADHD
Strona Anety: https://babaodpolskiego.pl/
Instagram: Baba od polskiego
Facebook: Baba od polskiego
----------------------------------------------
Zajrzyj też tu:
Instagram: @atypowe.podcast
Facebook: Atypowe
----------------------------------------------
Hosted on Acast. See acast.com/privacy for more information.
-
Lulu Zubczyńska ma 32 lata i mieszka w Warszawie, a diagnozę ADHD ma od czerwca zeszłego roku. Z wykształcenia jest reżyserką, ale pracuje również jako operatorka i montażystka, a czasami nawet graficzka. Zrobiła licencjat z kulturoznawstwa i magisterkę z dziennikarstwa na dokumentalistyce na UW. Zajmuje się też muzyką: jest raperką w projekcie Lulu x Uaziuk i działa za DJką jako Cougar, a wcześniej miała projekt electropopowy, z który byłam m.in. na Openerze. Przez ostatnie 4 lata robiła dziewczyńskie imprezy pod szyldem San Junipero Girls Crew. Ze swoją dziewczyną prowadzi vloga o nazwie Tęczowy Lifestyle i choć ostatnio brakuje im już na to czasu, to opowiadają tam trochę o swoim życiu i queerowości. Je największą (chwilowo zapomnianą) iskierką jest pisanie - od 7 lat "pisze" książkę o dorastaniu i - jak się okazało w tym roku - o ADHD, której nie jest w stanie skończyć.
I mimo tych wszystkich rzeczy, które robi moja rozmówczyni żyje z nieustającym przekonaniem, że inni radzą sobie lepiej albo że mają na swoim koncie większe osiągnięcia, co pokazuje jak podstępne jest późno zdiagnozowane ADHD i jak może wpływać na nasze przekonania i naszą samoocenę.
Ten odcinek jest więc o tym, jak żyje się adehadówce, która całe życie miota się pomiędzy poczuciem sprawczości, a chwilami niemocy i o wybieraniu między robieniem rzeczy w zgodzie ze sobą, a robieniem rzeczy, których się od nas oczekuje. I o infinity scrollu listy zadań do wykonania, która nigdy się nie kończy, jak kosz z brudnym prawniem.
Wszystkie instagramowe alter-ego Lulu znajdziecie tu:
Jej prywatny profil: https://www.instagram.com/lulu_zubczynska
DJ Cougar: https://www.instagram.com/cougar_dj
Projekt Lulu x Uazik: https://www.instagram.com/lulu.x.uaziuk
Tęczowy Lifestyle: https://www.instagram.com/teczowy.lifestyle
Moja książka: My kobiety z ADHD
----------------------------------------------
Jeśli podoba Ci się to, co robię i chciałxbyś wesprzeć moją dzialalność, to możesz postawić mi kawę na buycoffee.to/atypowe Wszystkim wspierającym pięknie dziękuję.
----------------------------------------------
Zajrzyj też tu:
Instagram: @atypowe.podcast
Facebook: Atypowe
----------------------------------------------
Hosted on Acast. See acast.com/privacy for more information.
-
Natalia Tur to socjolożka i mediatorka rodzinna, autorka książki „Związek na zakręcie. Rozstać się czy być razem?”. Od 2013 roku funkcjonuje w internecie jako Nishka, gdzie na blogu, youtubie, facebooku i instagramie psychoedukuje i popularyzuje wiedzę o życiu w rodzinie i związku. Dzieli się ciekawostkami naukowymi podanymi w lekki, dowcipny, anegdotyczny sposób. W swojej książce "Związek na zakręcie", korzystając z wiedzy, którą nabyła podczas studiów podyplomowych Mediacje Rodzinne z podstawami pomocy psychologicznej dla rodziny, szkolenia psychoterapeutycznego i własnych doświadczeń dzieli się wiedzą o tym, jakie są cechy zdrowego związku. Promuje ją zdaniem: „Chaos myśli i emocji? Relacja ze sobą i z drugą osobą może być prostsza.” Książkę można przeczytać lub wysłuchać w formie audiobooka, dostępna na stronie NataliaTur.pl
Jej życiowe „dlaczego?” to: „Z uważnością i bez osądzania wspieram ludzi, by poczuli się ważni i mogli dokonać przełomu w swoim życiu”
Z Natalią rozmawiamy o relacjach, bo to temat duży i skomplikowany, a nawiązywanie i utrzymywanie relacji może być dla adehadówek i adehadziarzy nieco większym wyzwaniem niż dla osób neurotypowych.
Co oczywiście nie oznacza, że nie potrafimy budować dobrych, zdrowych i satysfakcjonujących związków w ogóle!
Jeśli więc chcecie posłuchać o tym, jakie są podstawy dobrego, zdrowego związku, kiedy warto odpuścić, a kiedy walczyć i jak do tego wszystkiego ma się ADHD, to jesteście w dobrym miejscu.
Strona Natalii: https://nataliatur.pl/
Z kodem ‘ADHD’ 25% zniżki na zakup jej książki, “Związek na zakręcie. Rozstać się czy być razem”
Instagram Natalii: nishka_natalia_tur
Facebook: Nishka Natalia Tur
Jej kanał na YT: Natalia Nishka Tur
Moja książka, My kobiety z ADHD - premiera 28.02, do zamówienia w przedsprzedaży.
Hosted on Acast. See acast.com/privacy for more information.
-
Coco Mayaki - autystyczna wróżka, samorzeczniczka AuDHD, projektantka biżuterii, wizażystka tworząca treści na YouTube i Instagram. Wielbicielka filmów i seriali wszelkiej maści, memów, kotów, brokatu, psychologii, podcastów true crime. Chronicznie online.
W tym odcinku skaczemy z tematu na temat. Gadamy o tym, jak to jest mieć jednocześnie ADHD i być w spektrum autyzmu, o tym, dlaczego problemów zdrowotnych kobiet nie bierze się na poważnie, o Japonii i o tym, czy jest ona dobrym krajem do życia dla osób autystycznych (oraz o tym jak maskowanie jest tam czymś naturalnym i pożądanym).
Rozmawiamy też o wielu książkach, filmach i serialach, a na dłużej zatrzymujemy się przy “Absolutnych debiutantach”, w pracy nad którymi Coco była konsultowana w kwestii głównej bohaterki, młodej autystki, Leny. Moja gościni daje nam podgląd na proces tworzenia tej postaci.
Jeśli lubicie słuchać rozmów wypełnionych nawiązaniami do popkultury, to ta jest dla Was, a wszystkie książki, filmy i seriale, o których wspominamy znajdziecie na liście poniżej.
Instagram Coco: https://www.instagram.com/cocomayaki
Jej kanał na YT: https://m.youtube.com/@cocomayaki
Wszystkie książki, filmy, seriale i podcasty, o których Coco opowiada znajdziecie poniżej.
Książki:
Ginekolodzy Jurgen Thorwald
Tokyo Vice - Jake Adelstein
Jarzmo. Spektrum przemocy - Joanna Ławicka
Cykl “Millenium” - Stieg Larsson
Igrzyska śmierci - Suzanne Collins
Cukry - Dorota Kotas
Seriale:
Nierozłączne
Tokyo Vice
Szkoła złamanych serc (Heartbreak High)
Miłość na spektrum
Absolutni debiutanci
Kochane kłopoty (Gilmore Girls)
Wspaniała pani Maisel
Film:
Music
Podcast:
Evaporated: Gone with the Gods (podcast o znikających ludziach w Japonii)
----------------------------------------------
Jeśli podoba Ci się to, co robię i chciałxbyś wesprzeć moją dzialalność, to możesz postawić mi kawę na buycoffee.to/atypowe Wszystkim wspierającym pięknie dziękuję.
----------------------------------------------
Zajrzyj też tu:
Instagram: @atypowe.podcast
Facebook: Atypowe
----------------------------------------------
Hosted on Acast. See acast.com/privacy for more information.
-
Magda Motrenko z zawodu jest youtuberką, a na swoim kanale @wnetrzazewnetrza prezentuje piękne mieszkania i opowiada o ciekawych rozwiązaniach wnętrzarskich. Z pasji towarzyszącej jej od dziecka uczyniła swoją pracę. Wydała dwie książki: "Polskie wnętrza" i "Zawód: youtuberka" i zaczyna rozkręcać sklep internetowy dla osób podzielających jej wnętrzarskie zamiłowania. Prywatnie ma dwoje dzieci, dwa koty, lubi prace manualne i uwielbia spędzać czas w swoim domu. Diagnozę autyzmu (a w zasadzie to Zespołu Aspergera) otrzymała w 2021 roku, w wieku 29 lat.
I, co ciekawe, Magda poszła po diagnozę nie dlatego, że trudności zmusiły ją do pójścia po pomoc, a dlatego, że temat pojawił się przy okazji rozpoznania autyzmu u jej syna. Co oczywiście nie oznacza, że trudności nie miała, ale sama przyznała, że przez większość życia miała możliwość dostosowywania środowiska do swoich potrzeb i kreowania otaczającę jej rzeczywistości, co jest kluczowe do dobrego funkcjonowania osób neuroatypowych.
Chociaż moja rozmówczyni jest akurat przeciwna dzieleniu ludzi na neurotypowych i neuroatypowych, bo, jak sama mówi, za mało jeszcze wiemy. Nie wiemy co dokładnie z czego wynika, granica między neurotypowością a neuroatypowością często jest płynna, kryteria diagnostyczne nieustannie się zmieniają i ciągle uczymy się w tym temacie czegoś nowego. Jedyne czego Magda by sobie życzyła, to żeby ludzie byli bardziej otwarci na siebie nawzajem i swoje dziwactwa.
----------------------------------------------
Jeśli podoba Ci się to, co robię i chciałxbyś wesprzeć moją dzialalność, to możesz postawić mi kawę na buycoffee.to/atypowe Wszystkim wspierającym pięknie dziękuję.
----------------------------------------------
Zajrzyj też tu:
Instagram: @atypowe.podcast
Facebook: Atypowe
----------------------------------------------
Hosted on Acast. See acast.com/privacy for more information.
-
Jeśli podoba Ci się to, co robię i chciałxbyś wesprzeć moją dzialalność, to możesz postawić mi kawę na buycoffee.to/atypowe Wszystkim wspierającym pięknie dziękuję.
----------------------------------------------
Dominika Musiałowska to psychodietetyczka, edukatorka zdrowotna, prezeska Fundacji Insulinooporność – zdrowa dieta i zdrowe życie, założycielka Instytutu Edukacji Zdrowotnej FIO, współautorka książek na temat insulinooporności i celiakii, które sprzedały się w ponad pół milionach egzemplarzy, a także najnowszej „Mam ADHD, autyzm i całe spektrum możliwości”. Ukończyła liczne studia podyplomowe z zakresu dietetyki i psychologii zdrowia, dietetyki klinicznej, psychosomatyki i somatopsychologii, psychodietetyki oraz pomocy psychopedagogicznej i emocjonalnej w procesie rehabilitacji i leczeniu osób przewlekle chorych. Teraz kończy studia z psychologii o spec. neuropsychologicznej. Swoimi własnymi doświadczeniami dzieli się - jako pacjentka z celiakią, chorobą Hashimoto, insulinoopornością, PCOS, migreną, a także jako kobieta w spektrum autyzmu i ADHD w mediach społecznościowych oraz na blogu.
Z Dominiką rozmawiamy między innymi o jej ostatniej książce, a ten odcinek powstał przy współpracy z Wydawnictwem Feeria, w ramach którego moja gościni wydała “Mam ADHD, autyzm i całe spektrum możliwości”. Dominika zebrała w niej do kupy solidną dawkę najnowszej wiedzy na temat ADHD i autyzmu. To chyba pierwsza na rynku pozycja, która w tak dokładny sposób omawia zarówno ADHD jak i spektrum oraz to, jak jedno i drugie mogą się przenikać.
A poza tym poruszamy temat trudności w rozpoznawaniu i nazywaniu swoich emocji, tego jak problematyczny może być inny sposób wyrażania empatii.
Posłuchacie też o tym, jak ADHD i spektrum autyzmu potrafią się nawzajem ze sobą ścierać, ale również o tym, co dobrego wnoszą do życia mojej rozmówczynii. O tym, jak dzięki nim działa na własną rękę w kierunku zupełnie innym od jej pierwotnego wykształcenia i doświadczenia. I o tym, czy Dominika czuje magię zbliżających się świąt.
Książka Dominiki: “Mam ADHD, autyzm i całe spektrum możliwości”
Jej blog: www.dominikamusialowska.pl
Jej Instagram: dominika_musialowska
----------------------------------------------
Zajrzyj też tu:
Instagram: @atypowe.podcast
Facebook: Atypowe
----------------------------------------------
Hosted on Acast. See acast.com/privacy for more information.
-
Jeśli podoba Ci się to, co robię i chciałxbyś wesprzeć moją dzialalność, to możesz postawić mi kawę na buycoffee.to/atypowe Wszystkim wspierającym pięknie dziękuję.
----------------------------------------------
Zaburzenia lękowe to te najczęściej występujące z ADHD. Wiemy, że mogą i często rozwijają się jako powikłanie niezdiagnozowanego i niezaopiekowanego ADHD. Jako dowód anegdotyczny mam na potwierdzenie w zasadzie chyba prawie wszystkie moje dotychczasowe odcinki, bo to najczęściej zaburzenia lękowe (i/lub) depresja sprawiały, że osoby, z którymi tu rozmawiam trafiały do psychiatry albo wpadały ostatecznie na trop ADHD.
Wiemy też, że lęk może maskować objawy ADHD i tak było właśnie w przypadku mojego gościa, Jędrka Niemczyka, z którym sporo właśnie o zaburzeniach lękowych rozmawiamy. Jędrek był przekonany, że nie może mieć ADHD, bo jest świetnie zorganizowany i nigdy niczego nie gubi. I dopiero po zaopiekowaniu się tą lękową częścią okazało się, że dzieje się tak dlatego, że obsesyjnie wszystko sprawdza po kilka razy, a przy okazji żyje na nieustannej spinie.
Jędrek ADHD podejrzewał u siebie już od dawna, ale diagnozę otrzymał w tym roku i teraz dzięki niej może odkrywać dalej siebie i swoje ADHD.
Ale nie tylko o ADHD i lęku tu dzisiaj gadamy. Bo Jędrek poza tym, że jest adehadziarzem, to jest też grubym i queerowy aktywistą, a jego marzeniem jest, by grube osoby nie doświadczały dyskryminacji ze względu na rozmiar ich ciała (słowo “gruby” używane jest tutaj jako neutralny przymiotnik).
Mój gość po latach życia z zaburzeniami odżywiania swoją przygodę z grubancypacją i ciałopozytywnością zaczął od pracy nad swoją relacją z ciałem i jedzeniem w ruchu anti-diet. Zainspirowany działalnością grubych kobiet i osób kobiecych w mediach społecznościowych chciał, by ludzie mogli zobaczyć jego męską perspektywę na to, jak to jest być grubym facetem żyjącym w patriarchalnym i wagocentrycznym świecie, tym samym odrzucając jego dogmat i wierząc w równość wszystkich ciał.
Od 2022 roku tworzy kontent edukacyjny na Instagramie, do tej pory był gościem podcastów takich jak np. Think Body, współtworzył panel grubancypacyjny na festiwalu Lato Wolnej Miłości, oraz prowadził warsztaty o ciele “Jedno ciało na całe życie” na eventcie online “Ciałowolność”, pokazując ludziom, że budowanie pozytywnej relacji z ciałem oraz przeciwstawianie się fatfobii i kulturze diety jest kwestią społecznie istotną. Szkoli się w tematach równości ciał, fat acceptance, budowania pozytywnej relacji z nim, ale też w tworzenia grupy wsparcia, TSR (Terapii Skoncentrowanej na Rozwiązaniach), oraz NVC (Non-Violent Communication), a dzięki temu jest w trakcie tworzenia przestrzeni dla grubych osób, Gru(b)py Wsparcia, która ma być miejscem, gdzie grube osoby mogą mieć ze sobą relację, wymieniać się doświadczeniami oraz budować życzliwy obraz siebie.
Instagramowy profil Jędrka: @cialo.faynie
----------------------------------------------
Zajrzyj też tu:
Instagram: @atypowe.podcast
Facebook: Atypowe
----------------------------------------------
Hosted on Acast. See acast.com/privacy for more information.
-
Jeśli podoba Ci się to, co robię i chciałxbyś wesprzeć moją dzialalność, to możesz postawić mi kawę na buycoffee.to/atypowe Wszystkim wspierającym pięknie dziękuję.
----------------------------------------------
Kaja Szafrańska z wykształcenia i doświadczenia jest dziennikarką, a z wyboru jutuberka, bo tak ostatecznie najłatwiej było jej poradzić sobie z nadmiarem symptomów, które dopiero niedawno nauczyła się nazywać po imieniu. Choć dziennikarstwo to niekoniecznie ziszczenie jej zawodowych aspiracji, jest to jednocześnie bezpieczna przystań, która pozwala jej łączyć fascynację ruchomym obrazem, formą, narracją i ludzkimi emocjami. To dzięki nim została recenzentką serialową, osadzając swoją karierę zawodową w obszarze kultury popularnej. Dziś razem z mężem Januszem - który nawet przemówił przez chwilę przemawia w tej rozmowie zza kulis - prowadzi kanał youtube’owy Jakbyniepaczeć, gdzie ocenia, poleca i tłumaczy co autor miał na myśli, a czasem nawet podróżuje po świecie śladami najciekawszych wizualnie seriali.
Ale o serialach gadamy z Kają tylko przez chwilę, bo poruszamy w tym odcinku wiele ciekawych wątków, a moja gościni w przepiękny sposób opowiada o swoim doświadczeniu neuroatypowości. O tym, że od zawsze czuła, że jest inna i że odstaje. O tym, że tak bardzo maskowała i dociskała się, żeby wpisać się w ten neurotypowy świat, że odbiło się to na jej ciele i to objawy somatyczne skłoniły ją do szukania przyczyny. Wreszcie o tym, jak to diagnoza i to wszystko co działo się przed nią i po niej było dla niej podróżą w samoświadomość.
Moja rozmówczyni na papierze ma w tej chwili tylko potwierdzenie diagnozy ADHD, ale widzi u siebie wiele cech spektrum autyzmu i sama mówi, że pewnie pójdzie się dodiagnozować. Na razie daje sobie czas na poznawanie siebie na nowo i odkrywanie tego, kim jest tak naprawdę.
Poza tym Kaja i Janusz tworzy całkiem fajną muzykę jako sza/ra, zaledwie kilka dni przed ukazaniem się tego odcinka wypuścili na kanale Jakbyniepaczec swój pierwszy wspólny klip zrealizowany w 100% własnymi siłami.
Kanał Jakbyniepaczec: Jakbyniepaczec
Instagram: jaklbyniepaczec
Najnowszy kawałek Kai i Janusza na Spotify: LAS
----------------------------------------------
Zajrzyj też tu:
Instagram: @atypowe.podcast
Facebook: Atypowe
----------------------------------------------
Hosted on Acast. See acast.com/privacy for more information.
-
Jeśli podoba Ci się to, co robię i chciałxbyś wesprzeć moją dzialalność, to możesz postawić mi kawę na buycoffee.to/atypowe Wszystkim wspierającym pięknie dziękuję.
----------------------------------------------
Asia Bystrzanowska jest magistrą marketingu i zarządzania, ale dzisiaj studiuje dietetykę i to w tej działce widzi swoją przyszłą karierę. Diagnozę ADHD ma od dwóch lat i sama mówi o niej dzisiaj, że była dla niej jak katharsis. Chociaż, jak sama przyznaje, zanim ją otrzymała, była święcie przekonana, że ADHD to teoria spiskowa, bo uwierzyła w jeden z najpowszechniejszych mitów na jego temat.
Asia od dziecka miała całą paletę objawów - od zawsze była ruchliwa i gadatliwa, ale też bardzo lękowa. Jej rodzice poszli z nią do lekarza w związku z problemami ze snem, które miała od zawsze. Trudności z zasypianiem, wybudzanie się, nocne koszmary - to była codzienność małej Asi. W dodatku ciągle się czegoś bała i w dość wczesnym wieku zaczęła się mocno jąkać. W szkole bardzo się męczyła, czuła się inna od swoich rówieśników, co było nowością, bo jej rodzice nigdy nie dali jej odczuć, że coś może być z nią nie tak.
W tej rozmowie poruszamy z moją gościnią między innymi temat nauki odpuszczania i odpoczywania, w której często jesteśmy mistrzyniami teorii, a trudności zaczynają się w momencie, kiedy należy przejść do praktyki. Dzisiaj moja rozmówczyni uczy się jak rozpoznawać rzeczy, który absolutnie musi zrobić i oddziela je od tego, co może sobie odpuścić. Wcześniej, jak wiele z nas, brała na siebie dużo za dużo i nie potrafiła zdecydować co jest ważne, a co nie. Do tego odpoczynek był dla niej obarczony poczuciem winy i rzadko bywał świadomy.
Poza tym gadamy o tym, co może nam dać minimalizm, mindfulness i leki psychiatryczne, a także o tym, dlaczego nie należy się ich bać oraz co dbanie zdrowie psychiczne ma wspólnego z biegunką. Odcinek już jutro wlatuje na wszystkie standardowe platformy.
----------------------------------------------
A jeśli Ty też jesteś atypowa i chciałabyś podzielić się ze mną swoją historią, to zapraszam Cię do kontaktu na: [email protected]
Zajrzyj też tu:
Instagram: @atypowe.podcast
Facebook: Atypowe
----------------------------------------------
Hosted on Acast. See acast.com/privacy for more information.
-
Zapraszam Was na obejrzenie/wysłuchanie zapisu live’a, który zorganizowałyśmy z Kasią Biernat-Stanaszek, która prowadzi na Instagramie profil @naszeadhd, a w którym rozmawiamy o coachingu ADHD.
Coaching ADHD w Polsce dopiero powoli zyskuje na popularności, natomiast na Zachodzie jest bardzo często wybieraną formą interwencji, zaraz obok terapii CBT. W tej rozmowie opowiadamy Wam o tym czym jest coaching w ogóle i dlaczego w Polsce często mylony jest z mową motywacyjną albo dziwnymi postaciami z Life Balance Congress. Tłumaczymy czym jest coaching ADHD i czym różni się od “zwykłego” coachingu, mówimy też czym on nie jest, wbrew niektórym informacjom, na które można trafić w internecie. Opowiadamy o tym, kto może z takiego coachingu skorzystać i z czym można się do coacha ADHD zwrócić oraz z czym osoby z ADHD najczęściej się do nas zgłaszają.
Tłumaczymy też na co warto zwracać uwagę w kwestii kwalifikacji coachów i coachyń ADHD w ramach poszukiwania odpowiedniego specjalisty lub specjalistki, mówimy kiedy powinna Wam się zapalić czerwona lampka i opowiadamy Wam o naszych kwalifikacjach.
Na koniec odpowiadamy też na kilka pytań, mówimy między innymi czym coaching różni się od terapii i psychoedukacji.
Hosted on Acast. See acast.com/privacy for more information.
-
Jeśli podoba Ci się to, co robię i chciałxbyś wesprzeć moją dzialalność, to możesz postawić mi kawę na buycoffee.to/atypowe Wszystkim wspierającym pięknie dziękuję.
----------------------------------------------
Paulina Małek z zawodu jest dietetyczką i prowadzi na Instagramie profil @pm_nutritionist, na którym opowiada o tym jak naprawić swoją relację z jedzeniem i z własnym ciałem. Mieszka w Anglii i to tu studiowała i zdobyła swój tytuł. Specjalizuje się w intuicyjnym jedzeniu, o którym w tym odcinku opowiada. Obecnie ma chwilową przerwę w tworzeniu treści, ale to, co można tam dziś znaleźć jest aktualne.
Jedzenie i ADHD to temat skomplikowany, ale też powodujący sporą trudność u wielu osób i dlatego postanowiłam po raz kolejny zaprosić do rozmowy osobę, która się na tym zna, i która podejdzie do tego rzeczowo, bez powielania mitów, i bez wprowadzania w błąd.
W rozmowie z Anią Trojanowską, która ukazała się już rok temu, dużo czasu poświęciłyśmy na przyjrzenie się kulturze diet i jej wpływowi na naszą relację z jedzeniem, bo przy neuroatypowości tych zagrożeń może być dużo więcej. Było też o zaburzeniach odżywiania, które dość często współwystępują przy ADHD czy spektrum autyzmu. Zabrakło nam jednak wtedy czasu na przyjrzenie się niektórym mitom i przyznam, że nie dawało mi to spokoju, bo do dziś co jakiś czas trafiam na treści promujące restrykcyjne diety jako magiczne rozwiązanie wielu problemów adehadziarzy i adehadówek.
A zatem w tym odcinku Paulina z tym wszystkim się rozprawia. Opowiada o tym, czy to jak jemy może mieć realny wpływ na nasilenie naszych objawów, mówi o wyzwaniach, z jakimi najczęściej mierzą się osoby z ADHD w związku z jedzeniem w ogóle i podpowiada jak można sobie z tym radzić.
Porozmawiamy również o tym, czy jedzenie emocjonalne rzeczywiście jest złe i - UWAGA - o wrogu publicznym numer jeden, czyli cukrze, o którym od lat krążą legendy. Moja gościni opowiada też czym jest jedzenie intuicyjne i co dobrego może zrobić dla osób neuroatypowych, zwłaszcza biorąc pod uwagę to, jak bardzo kultura diet ingeruje w naszą relację z jedzeniem w ogóle.
Instagram Pauliny: @pm_nutritionist
----------------------------------------------
A jeśli Ty też jesteś atypowa i chciałabyś podzielić się ze mną swoją historią, to zapraszam Cię do kontaktu na: [email protected]
Zajrzyj też tu:
Instagram: @atypowe.podcast
Facebook: Atypowe
----------------------------------------------
Hosted on Acast. See acast.com/privacy for more information.
-
Jeśli podoba Ci się to, co robię i chciałxbyś wesprzeć moją dzialalność, to możesz postawić mi kawę na buycoffee.to/atypowe Wszystkim wspierającym pięknie dziękuję.
----------------------------------------------
Ola Szmulik pracuje jako technik weterynarii i jest behawiorystką, jednocześnie studiując medycynę weterynaryjną. Już od liceum chodziła na terapię, wtedy lecząc się na zaburzeniami odżywiania oraz depresją. Szybko też poszła po pomoc do psychiatry i dostała diagnozę zaburzenia osobowości borderline, od tamtej pory więc zdążyła przetestować wiele różnych leków i ich kombinacji, ale nigdy nie czuła, żeby któreś z nich faktycznie działały na dłuższą metę. I co ciekawe, moja rozmówczyni jest jedną z niewielu osób, które sugestię diagnozy ADHD usłyszały od swojego psychiatry, który po jakimś czasie z diagnozy borderline zaczął się wycofywać.
To raczej nie jest pokrzepiająca rozmowa o tym, że diagnoza zmienia życie na lepsze i że jak się dobrze pozna siebie i swoje ADHD, a potem dostosuje środowisko do własnych potrzeb, to można przenosić góry. Chociaż ta część tak z zasady jest bardzo prawdziwa. Z tym że wiadomo, że w życiu bywa różnie i wszystko zależy od wielu czynników.
A zatem to będzie rozmowa o tym, co się dzieje, kiedy tak się nie dzieje. Moja rozmówczyni zgłosiła się do niej w marcu, a kiedy nagrywałyśmy ten odcinek latem, to raczej była na etapie, w którym chciała się z tego zgłoszenia wycofać. Cieszę się jednak, że tego nie zrobiła, bo to pokazuje trochę inną perspektrywę i może ktoś się w tym odnajdzie.
Hosted on Acast. See acast.com/privacy for more information.
-
Jeśli podoba Ci się to, co robię i chciałxbyś wesprzeć moją dzialalność, to możesz postawić mi kawę na buycoffee.to/atypowe Wszystkim wspierającym pięknie dziękuję.
----------------------------------------------
Anita Wojtkiewicz jest psycholożką, konsultantką psychoterapii transkulturowej pozytywnej oraz diagnostką spektrum autyzmu i ADHD u dorosłych. Jest też autorką bloga Psycholog na spektrum, którego prowadzi od 2018 roku. Prywatnie, uwielbia tematy związane z Azją, kotami oraz oczywiście te zogniskowane wokół spektrum autyzmu i zdrowia psychicznego. Swoją wiedzą z radością dzieli się nie tylko na konsultacjach, ale także prowadząc szkolenia, webinary, warsztaty czy występując na konferencjach.
Osobiście Anita sama ma diagnozę ADHD i (jeszcze) Zespołu Aspergera, które oczywiście, jak większość z nas otrzymała dopiero w wieku dorosłym.
Ten odcinek jest na wpół ekspercki, bo w pierwszej części moja rozmówczyni opowiada o swoim doświadczeniu, diagnozach i dorastaniu w bardzo neuroatypowej rodzinie. Ale jako że jej praca jest jej ogromną pasją, co zresztą bardzo słychać, to bardzo szybko przechodzimy do tego, na czym Anita zna się najlepiej, czyli do bardziej merytorycznej wiedzy na temat neuroatypowości, diagnozy różnicowej i zaburzeń osobowości, w tym zaburzeń narcystycznych, które są absolutnym konikiem Anity.
Blog Anity: Psycholog na spektrum
Instagram: @psychologist_on_the_spectrum
----------------------------------------------
A jeśli Ty też jesteś atypowa i chciałabyś podzielić się ze mną swoją historią, to zapraszam Cię do kontaktu na: [email protected]
Zajrzyj też tu:
Instagram: @atypowe.podcast
Facebook: Atypowe
----------------------------------------------
Hosted on Acast. See acast.com/privacy for more information.
-
Jeśli podoba Ci się to, co robię i chciałxbyś wesprzeć moją dzialalność, to możesz postawić mi kawę na buycoffee.to/atypowe Wszystkim wspierającym pięknie dziękuję.
----------------------------------------------
Roman Sidorski jest z wykształcenia historykiem, redaguje i tłumaczy książki historyczne, a przede wszystkim od ponad 20 lat zajmuje się popularyzacją historii w internecie. Jest łucznikiem tradycyjnym, psiarzem, fotografem i kolekcjonerem hobby.
Roman ma 38 lat, a diagnozę ADHD otrzymał niespełna 1,5 roku temu. W dzieciństwie był grzecznym chłopcem i dobrym uczniem, a jego neuroatypowość tak naprawdę wyszła na wierzch dopiero na etapie nienapisanego ostatecznie doktoratu.
W tym odcinku rozmawiamy o patriarchacie i o tym, jak może on negatywnie wpływać na życie neuroatypowych mężczyzn. Ten podcast jest w zasadzie głównie o tym, co patriarchat robi kobietom z ADHD i kobietom w spektrum, dlatego dla równowagi i w celu pokazania nieco innej perspektywy postanowiliśmy z Romkiem przyjrzeć się temu, co może on robić mężczyznom, zwłaszcza tym neuroatypowym.
Rozkładamy więc na czynniki pierwsze pewne toksyczne wzorce męskości a Romek mówi o tym, jak istotne jest stworzenie nowych definicji siły i słabości - to wszystko oczywiście w kontekście tego, jak mężczyźni z ADHD funkcjonują w neurotypowym patriarchalnym świecie, w którym za niemęskie uznaje się wiele trudności wynikających z ADHD jak i samo przyznawanie się do problemów ze zdrowiem psychicznym.
To bardzo długi odcinek, pobiliśmy z moim gościem wszelkie rekordy Atypowych, ale to tylko pokazuje jak wiele jest w tym temacie do rozpakowania. Romek zresztą sam mówi, że cały czas jeszcze uczy się być feministą i - między innymi - w związku z tym zobowiązał się do założenia własnego podcastu, w którym będzie rozmawiać ze swoimi gośćmi o emocjach i poszukiwaniu nietoksycznej męskości.
----------------------------------------------
A jeśli Ty też jesteś atypowa i chciałabyś podzielić się ze mną swoją historią, to zapraszam Cię do kontaktu na: [email protected]
Zajrzyj też tu:
Instagram: @atypowe.podcast
Facebook: Atypowe
----------------------------------------------
Hosted on Acast. See acast.com/privacy for more information.
-
Jeśli podoba Ci się to, co robię i chciałxbyś wesprzeć moją dzialalność, to możesz postawić mi kawę na buycoffee.to/atypowe Wszystkim wspierającym pięknie dziękuję.
----------------------------------------------
W związku z niespodziewanym zwrotem akcji tym razem do rozmowy postanowiłam zaprosić… sama siebie. A w zasadzie to nie ja siebie tu zaprosiłam, bo zrobiła to jedna z moich dotychczasowych gościń, Marta Zwolińska. To ona zaproponowała, żebyśmy kiedyś odwróciły role i przeprowadziły rozmowę, w której to ja odpowiadam na pytania, które sama zazwyczaj zadaję. Bardzo mi się ten pomysł spodobał i uznałam, że to świetny pomysł na uczczenie rocznicy Atypowych.
Dowiecie się więc między innymi co mnie skłoniło do nagrywania i dlaczego zdecydowałam się na taki format. Usłyszycie kim jest Ola adehadówka i co robi, jak nie nagrywa tego podcastu. Opowiadam też Marcie o coachingu i o mojej drodze do pracy z innymi adehadówkami i adehadziarzami, o której mało do tej pory opowiadałam.
A zatem uczcijcie ze mną pierwsze urodziny Atypowych. Happy Birthday to me! A w zasadzie to Happy Birthday to us, bo bez Was Atypowych by w ogóle nie było. <3
----------------------------------------------
A jeśli Ty też jesteś atypowa i chciałabyś podzielić się ze mną swoją historią, to zapraszam Cię do kontaktu na: [email protected]
Zajrzyj też tu:
Instagram: @atypowe.podcast
Facebook: Atypowe
----------------------------------------------
Hosted on Acast. See acast.com/privacy for more information.
-
Jeśli podoba Ci się to, co robię i chciałxbyś wesprzeć moją dzialalność, to możesz postawić mi kawę na buycoffee.to/atypowe Wszystkim wspierającym pięknie dziękuję.
----------------------------------------------
Monika Wiśniewska jest nauczycielką, w dodatku pracuje w edukacji wczesnoszkolnej, w związku z czym oczywiście nie omieszkałyśmy poruszyć tematu neuroatypowości w systemie edukacji, a jest to niewątpliwie temat rzeka.
Monika zawsze marzyła, żeby zmienić świat i kiedy dostała się na studia pedagogiczne, postanowiła, że zmieni go “u podstaw”, pracując z dziećmi, ucząc i wychowując przyszłe pokolenia twórców, naukowców i przywódców. 13 lat pracy w edukacji dały jej świetny wgląd w to jak jest, a jak być mogło i powinno. Dzisiaj też Monika kształci się w trochę innym kierunku i ma nadzieję na to, że uda jej się w najbliższym czasie pogodzić ze sobą te dwie drogi.
Z Moniką rozmawiamy między innymi o tym, dlaczego mało jest zrozumienia dla neuroatypowości w środowisku nauczycieli i rodziców. O lęku przed tym, że nasze szerzenie świadomości na temat neuroróżnorodności może zostać odebrane jako szukanie wymówki. O depresji, która w poważaniu ma to, że za chwilę wychodzimy za mąż i o samoakceptacji, jaką przynosi diagnoza. Po raz kolejny poruszamy też temat szukania swojej drogi zawodowej i gotowości do zmian. Mówimy też o syndromie oszustki i o zbieraniu do koszyczka dobrych rzeczy, które inni o nas mówią i uczeniu się takiego mówienia o samych sobie.
Monika opowiada również o swojej nowej zajawce, którą jest terapia neurotaktylna, która wydaje się być spełnieniem marzeń mojej rozmówczyni o pomaganiu innym.
----------------------------------------------
A jeśli Ty też jesteś atypowa i chciałabyś podzielić się ze mną swoją historią, to zapraszam Cię do kontaktu na: [email protected]
Zajrzyj też tu:
Instagram: @atypowe.podcast
Facebook: Atypowe
----------------------------------------------
Hosted on Acast. See acast.com/privacy for more information.
-
Jeśli podoba Ci się to, co robię i chciałxbyś wesprzeć moją dzialalność, to możesz postawić mi kawę na buycoffee.to/atypowe Wszystkim wspierającym pięknie dziękuję.
----------------------------------------------
Dorota Dot Okulicz jest psycholożką, psychoterapeutką w trakcie szkolenia, integratorką doświadczeń psychodelicznych i organizatorką eventów z doświadczeniem pracy w marketingu, jest też podcasterka, i coachynią mindfulnessu.
Dorota to artystyczna dusza, która twardo stąpa po ziemi. Po godzinach organizuje autorski event “Myśli Gonitwa”, działa w fundacji Można Zwariować, tworzy autorski podcast "FLOW your mind!" o psychologii i pasji na metapoziomie. Medytuje, pisze i śpiewa. Uwielbia teatr (od strony widzki i twórczyni), jazdę samochodem, bycie w ruchu i kontakcie z ludźmi. Lubi dzianie się.
I mimo że w tym odcinku sporo jest o trudnościach, wynikających z ADHD, to punktem wyjścia do tej rozmowy były raczej te pozytywne jego aspekty i moja rozmówczyni otwarcie mówi o tym, jak mimo tych ciemniejszych stron swojej neuroatypowości, nie oddałaby jej w zamian za neurotypowy mózg.
To taka historia ku pokrzepieniu serc, która pokazuje, że z ADHD można sobie naprawdę nieźle radzić, jeśli tylko zamiast skupiać się na tym, co jest nie do przeskoczenia, postawi się na wykorzystanie swoich mocnych stron.
Rozmawiamy teź o pracy i o skakaniu z branży do branży, i szukaniu złotego środka pomiędzy potrzebą stałości w realizowaniu pasji na dłuższą metę, a nieustannym szukaniem zmian. Jest też o odpoczynku i o tym, jak dla każdej, i każdego z nas może on być czymś zupełnie innym oraz o tym, jak adehadówki i adehadowcy nieustannie muszą się tego odpoczywania uczyć. No i w końcu jest to też odcinek o tym, czy adehadówki, które często zajmują sporo przestrzeni w rozmowach z bliskimi, są złymi przyjaciółkami, czy tylko im sie tak wydaje.
Instagram Doroty: @dot.oku
----------------------------------------------
A jeśli Ty też jesteś atypowa i chciałabyś podzielić się ze mną swoją historią, to zapraszam Cię do kontaktu na: [email protected]
Zajrzyj też tu:
Instagram: @atypowe.podcast
Facebook: Atypowe
----------------------------------------------
Hosted on Acast. See acast.com/privacy for more information.
-
Jeśli podoba Ci się to, co robię i chciałxbyś wesprzeć moją dzialalność, to możesz postawić mi kawę na buycoffee.to/atypowe Wszystkim wspierającym pięknie dziękuję.
----------------------------------------------
Nina Wardyn to najmłodsza osoba, którą do tej pory u siebie gościłam, a w swoim mailu zgłoszeniowym zapytała mnie, czy żeby ze mną pogadać, trzeba być “w pełni rozwiniętą i dojrzałą osobą z jakimś sukcesem życiowym”. No oczywiście, że nie, bo też co to w ogóle niby znaczy?
Nina ma niespełna 22 lata i studiuje edukację muzyczną, a poza tym marzy, żeby któregoś dnia otworzyc swoją alternatywną szkołę, przyjazną wszystkim mózgom.
Często tutaj rozmawiamy o dorastaniu z łatką zdolnej ale leniwej, ale w przypadku Niny nie do końca tak było, bo w jej wspierającym środowisku wszyscy czuli, że coś jest na rzeczy i że to w ogóle nie o to lenistwo chodzi. Jej mama, nauczycielka, która podejrzewała u córki ADHD od wczesnej młodości Niny, raczej szukała przyczyny tego, że jej dziecko nie radzi sobie współmiernie do starań. Na pewno pomogła też mała klasa w prywatnej szkole, gdzie nauczyciele mieli czas na nawiązywanie relacji z uczniami i przyglądanie się im z bliska.
Ale mimo tego wsparcia nie udało się Ninie uniknąć presji poświadczania swojej mądrości i potencjału wynikami w nauce. Chociaż, jak moja rozmówczyni sama słusznie zauważa, ta presja raczej szła od wewnątrz niż z zewnątrz. No i do dziś uruchamia w niej poczucie, że marnuje potencjał, że przecież mogłaby więcej.
A w tym odcinku rozmawiamy sporo o muzyce, harcerstwie i o tym jak wspierające środowisko może nas uchronić przed wieloma trudnymi konsekwencjami niezaopiekowanego ADHD.
Instagram Niny: @neuroodmienna
----------------------------------------------
A jeśli Ty też jesteś atypowa i chciałabyś podzielić się ze mną swoją historią, to zapraszam Cię do kontaktu na: [email protected]
Zajrzyj też tu:
Instagram: @atypowe.podcast
Facebook: Atypowe
----------------------------------------------
Hosted on Acast. See acast.com/privacy for more information.
- Visa fler
