Spelade
-
Ilmassa on tuhlauksen tuntua, eikä kyse ole vain joulunalusshoppailusta, vaikka siitäkin jaksossa puhutaan. Kapitalismi on nimittäin suuri tuhlauksen järjestelmä. Yksityisautot, lihantuotanto, kansanterveys, köyhyys, myymättä jääneiden tavaroiden polttaminen: hirveän luokan leväperäisyyttä, jolla ei ole mitään tekemistä taloustieteiden näkemän tehokkuuden kanssa.
Poliittisissa kuulumisissa: hallitus kaatui, jälleensyntyi ja kohosi, toimittajat kiihtyy, persut pullistelee, kulttuurisodat mullistelee, trollaus ja vahingonilo äityvät.
Jaksossa käsitellään myös luksusluusereita, joilla näyttää menevän ihan hyvin mutta joiden itseilmaisu vaikuttaa siltä kuin he olisivat viemäreiden pohjavirtaa, sekä kysymystä siitä, millainen olisi tietoisen poissaolon (unmindfulness?) taito. Suosituksissa puidaan Pimeää Hedelmää, sirkkaäyriäisiä, defenestraatioita ja Konsulterna - kampen om karolinska -kirjaa.
Jakson lopussa on Rojavan kurdijoukoissa toimivan suomalaisen Avestan äänittämä puheenvuoro, joka käsittelee ystävyyttä, itsekkyyttä ja kysymystä siitä, mikä meitä vaivaa.
Patreonin puolella (patreon.com/mikameitavaivaa) luetaan Tornadon keskellä -esseetä Pontuksen esseekirjasta ja puhutaan jo klassiseksi käyneestä postfossiilisuus-kiistasta. -
Miten suhtautua selviytyjän syyllisyyteen, kun kyse on selviytymisestä kapitalismissa? Kuinka aloittaa ja lopettaa tupakointi ja miksi? Mitä eri tapoja on tehdä kritiikkiä? Miten Pontus haluaa oikeutta kriitikoiltaan? Entä mikä hallitus hurrasi juuri Veikalle?
Näiden kysymysten lisäksi jaksossa käsitellään parhaita vuonna 2019 koettuja videopelejä ja elokuvia: Midsommar, Suspiria, Stalker, Adelen elämä... Keskustelun kaappaa Gwent-korttipelistä lähtenyt sivujuonne siitä, miten elämä on ollut projektikeskeistä suorittamista ala-asteelta alkaen. Jaksossa myös palkitaan vuoden paras podcast-catering.
Patreonin puolella (https://www.patreon.com/mikameitavaivaa) on joukko listoja vuodesta 2019. Lukupiiri luksuskommunismista jatkuu heti tammikuussa! -
Onko kannettava sisäistä haavaa, jotta olisi kiinnostava ihminen? Dramaturgit sanovat, että juuri trauma tai halkeama tekee henkilöhahmosta kiinnostavan. Ihmiset myös saavat tunnustusta esittelemällä omia haavojaan. Miten olla kehittämättä haavoihin pakkomiellettä? Voivatko myös ilo ja onnellisuus olla syvällisiä?
Onnenkissa-esseeromaanin kirjoittanut Aino Vähäpesola keskustelee jaksossa draaman ohella lääkekritiikistä, nuorison käsitteestä ja taiteesta. Suosituksissa tutkitaan kirjastolaitosta, asiakaspalvelua ja Amos Rexin Generation 2020 -näyttelyä.
Jaksossa käsitellään Pontuksen ja Ainon kirjojen lisäksi Sayaka Muratan romaania Lähikaupan nainen (suom. 2020).
Patreonin puolella (patreon.com/mikameitavaivaa) kuullaan maaliskuun aikana ekstravaivoja, mm. leikattu tilastovaiva normijaksoista ja muutama äänikirje. -
Pontus ja Veikka molemmat ovat kyllästyneet yksilöön: somessa, kaupassa, töissä, politiikassa, joka paikassa pitäisi olla valintoja tekevä yksilö, vaikka ilmastonmuutos ei ratkea yksilön vaan joukon voimalla. Mutta ratkaisu ei voi olla pelkkä paluu massaan, koska maailma on täynnä eroja, joiden pelkistäminen yhdenmukaisiksi on väkivaltaista. Tämän kaiken tajuaa kun lilluu terveyskylpylässä, kulkee tiheällä kadulla tai ajelehtii ostoskeskuksen rauhoittavassa huminassa.