Susanne Skog Podcasts
-
I slutet av februari 2022 hade konstnären och keramikern Elisabet Svensson just inlett arbetet inför en utställning på Karlshamns konsthall, när Ryssland inledde sitt fullskaliga anfall på Ukraina. För henne, och kollegan Lotten Pålsson, föll alla dittillsvarande planer ihop. När utställningen så småningom öppnade var det med en helt annan samling verk: mycket svart, och mycket skört.
Om den processen, och om sitt arbete i stort, berättar Elisabet Svensson i detta samtal med Susanne Skog.
Elisabet Svensson fick Blekinge-Stay-at-Home-Art-Residency som en del av Konst i Blekinges arbete med att stödja konstnärerna under pandemin. -
Kockums emaljfabrik spelade en central roll i Ronneby under större delen av 1900-talet. I de flesta familjer fanns åtminstone någon som jobbade i denna fabrik där det gjordes förstklassiga bruksföremål för sjukvård och hem i såväl Sverige som över hela världen.
En av Kockums mest namnkunniga formgivare var Arne Erkers (1917 - 2010), som låg bakom många av de emaljarbeten som blivit klassiska inventarier i många kök och vardagsrum. Här hör vi Kerstin Erkers berätta om sin makes arbete för Kockums i ett samtal med Ronneby Kulturcentrums Tine Böthun - ett samtal som spänner över ett sekel av emaljens industrihistoria och design.
Producent: Susanne Skog
Musik: Jesper Norda
Ansvarig utgivare: Konst i Blekinge -
HANDENS KUNSKAP OCH EMALJENS MATERIALITET
- Ett möte mellan - Kristoffer Grip och Harry Loontjens
På Ronneby Konstcentrums ena gavel sitter två stora emaljkonstverk som den förbipasserande knappast kan missa: Tidens ström, Eldens dröm (2021) av konstnären Kristoffer Grip. Verken arbetades fram i Konstnärernas emaljverkstad, men hade svårligen kommit till om det inte varit för samarbetet mellan Grip och Harry Loontjens, också han Blekingebaserad konstnär. Loontjens har lång erfarenhet av att arbeta med just emalj och var med 1993 när Kockums gamla emaljverkstad skulle förvandlas till en plats för konstnärligt arbete. Susanne Skog har träffat dem båda vid ugnar och sprutboxar i konstnärernas emaljverkstad i Ronneby. -
#56 Eva Larsson
Mod och ta stöd av varandra är ett återkommande tema i Eva Larssons konstnärskap. I entrén vid bröstcentrum på Blekingesjukhuset i Karlskrona hittar du hennes skulptur. Kvinnliga gestalter som är engagerade i olika fysiska aktiviteter. Kvinnor som hoppar, klättrar eller på annat sätt förhåller sig till varandra.
Som en stillbildskoreograf, så karaktäriserar skulptören Eva Larsson sitt sätt att tänka kring de scener hon skapar med hjälp av objekt i exempelvis brons.
Susanne Skog har träffat henne för ett samtal om hennes konstnärskap, den konstnärliga processen och verket ”A point of view”.
”Min avsikt är att verket ska fungera som tröst och stöd för människor som befinner sig i en sårbar position men också väcka nyfikenhet och inspirera till en utflykt i fantasin där individens egna minnen och erfarenheter får färga upplevelsen.”
Eva Larsson
Konstverk: A point of view, Eva Larsson, Blekingesjukhuset i Karlskrona -
# 53 Haidar Mahdi
Materialens egenskaper står inte oväntat i fokus för en skulptör som Haidar Mahdi. Vanligtvis är utgångspunkten lera, ibland i kombination med exempelvis gummi eller metall. I mötet med företaget Sculptur Sweden i Karlshamn kom det istället att handla om 3D-utskrifter, kompositmaterial och robotarmar.
Susanne Skog träffade honom i mitten av februari 2022 i hans ateljé i Gustavsberg. Det blev ett samtal som börjar i verket Dance: resultatet av Mahdis samarbete med Sculptur Sweden, som då visades på Kulturcentrum Ronneby konsthalls utställning Art Mesh.
Haidar Mahdi var en av de konstnärer som deltog i projektet Art Mesh/Art Eco System – produktion Konst & Industri, där konstnärer kopplades samman med industrier i Blekinge. Produktionen har genomförts med stöd av Kulturrådet.
Haidars egna ord om den konstnärliga processen…
Den konstnärliga handens möte med maskinen:
I arbetet med lera lämnar jag, verktyget eller tillvägagångssättet spår i materialet.
Visste direkt att jag ville fånga 3D-printerns ”spår” i materialet. Låta maskinen bestämma och visa sitt uttryck. Inte helt lätt när maskinen endast finns för att göra som den blir programmerad av skickliga programmerare vars mål är att sudda ut maskinens uttryck och snedsteg.
Väl på plats, hos Sculptur i Karlshamn behövde jag ge maskinen lite svängrum för att göra sin grej, få den att släppa tyglarna och våga vara sig själv lite mer. Jag tycker ”fel” är intressant och vackert, därför försökte vi på flera sätt få maskinen
att göra ”fel”.
Resultatet blev en bana där maskinen ibland sprutade för fort, från hög höjd och nära inpå, ibland för varmt eller snabbt. Färgerna blandade jag direkt i maskinen medan den arbetade.
Efter några försök fick vi in en rytm med färgerna men också där maskinen fick tillräckligt med svängrum för att vi båda skulle bli nöjda.
Resultatet syns på väggen.
// Haidar Mahdi -
#51 PIA KÖNIG
Under 2020 fick konstnären Pia König chansen att utveckla en idé med rottrådar till hennes uppväxt i Blekinge, en röllakansmatta med namnet Blekinge trädgård och farmor Karins vävstuga i Karlskrona.
König arbetar vanligtvis inte så mycket med textil konst – men den här gången blev resultatet en matta, framställd i samarbete med Hitex Robot Tuft Sweden AB i Svängsta.
Susanne Skog träffade henne i december 2021 på konsthallen Passagen i Linköping, där mattan visades för första gången. I februari 2022 visas verket på Kulturcentrum Ronneby konsthall i utställningen ”Art Mesh”.
Produktionerna i utställningen har genomförts inom ramen för Konst i Blekinges projekt Art Eco System med stöd av Kulturrådet. Art Mesh är en del av Art Eco System.
Produktionerna inom Art Mesh innebär konstnärliga möten mellan industrier i Blekinge och konstnärer. Både konstnärer och ingenjörer formar vår värld och vår världsbild och inspirerar oss till nya perspektiv på vardag och framtid. Konst och teknik kan öppna våra ögon för nya förhållningssätt och möjligheter.
Produktion: Susanne Skog
Musik: Jesper Norda
Ansvarig utgivare: Konst i Blekinge -
Elisabeth Henriksson brukade kalla sig glaskonstnär, men har på sistone insett att hon måste foga en rad ytterligare material till beskrivningen av vad hon faktiskt arbetar med.
Hon är född i Luleå vid mitten av 1970-talet, men har sedan länge sin ateljé i den gamla porslinsfabriken i Gustavsberg utanför Stockholm.
I den här podden berättar hon för Susanne Skog om sitt konstnärskap, med utgångspunkt i tre aktuella verk, alla offentliga utsmyckningsuppdrag från 2021: Tidlösa på avskedsavdelningen på Blekingesjukhuset, En väv ett hav på Movägens omvårdnadsboende i Rödeby, samt Alla har ett namn på neonatalavdelningen på Södersjukhuset i Stockholm.
Konstverk: Tidlösa
Foto: Sara Danielsson
Musik: Jesper Norda
Produktion: Susanne Skog
Ansvarig utgivare: Konst i Blekinge -
"1974 trodde jag att jag kunde bestämma vad publiken skulle tycka och tänka och känna och förstå. Sedan lärde jag mig av bebisarna" I över fyrtio år ledde Suzanne Osten ensemblen Unga Klara i Stockholm, ständigt riktad direkt till ynglet. Till bebisarna, barnen och de unga. Men också till de så kallade vuxna och deras klibbiga trådar till barnet och barndomen. Den som vi alla på något vis överlevt.
”Du kan vara en get eller en sten eller en kvinna eller en man eller en påfågel eller en varg. För barn är inte det här det minsta konstigt. Ta emot en barnpublik med skägg och säg, hej jag är elva år – de bara: jaha.”Möt Suzanne Osten. En av Sveriges genom tiderna största regissörer som ser den konstnärliga förvandligen på scen som nycklen till det mesta och som dessutom skapat en rad vildsinta filmer och skrivit flera böcker och aldrig slutat fråga och fråga en och samma sak. ”Vad är normalt? "Alla var väldigt rädda för den här frågan. För alla misstänker att det finns nån annan som vet vad det är..."Ett Kulturreportage av Susanne Skog som besökte Suzanne Osten i Annas garderob, en föreställning som då spelades på Göteborgs stadsteater.Från december 2014 -
"1974 trodde jag att jag kunde bestämma vad publiken skulle tycka och tänka och känna och förstå. Sedan lärde jag mig av bebisarna" I över fyrtio år ledde Suzanne Osten ensemblen Unga Klara i Stockholm, ständigt riktad direkt till ynglet. Till bebisarna, barnen och de unga. Men också till de så kallade vuxna och deras klibbiga trådar till barnet och barndomen. Den som vi alla på något vis överlevt.
”Du kan vara en get eller en sten eller en kvinna eller en man eller en påfågel eller en varg. För barn är inte det här det minsta konstigt. Ta emot en barnpublik med skägg och säg, hej jag är elva år – de bara: jaha.”Möt Suzanne Osten. En av Sveriges genom tiderna största regissörer som ser den konstnärliga förvandligen på scen som nycklen till det mesta och som dessutom skapat en rad vildsinta filmer och skrivit flera böcker och aldrig slutat fråga och fråga en och samma sak. ”Vad är normalt? "Alla var väldigt rädda för den här frågan. För alla misstänker att det finns nån annan som vet vad det är..."Ett Kulturreportage av Susanne Skog som besökt Suzanne Osten i Annas garderob, en föreställning som spelas just nu på Göteborgs stadsteater. -
Su-En har ett eget butohkompani. Numera har denna från början så urbana, japanska form av danskonst ett fäste i en byskola på landsbygden utanför Uppsala, där det internationellt verksamma Su-En Butoh Company har sin bas sedan 1997.
Butoh är en krävande och egenartad danskonstform som uppstod i 60-talets avant gardekonströrelse i Tokyo. Det var ett explosivt decennium, kulmen på en period där urgamla kulturella traditioner befann sig på våldsam kollisionskurs med starka influenser från västvärlden som vällde in efter andra världskriget i det tidigare slutna Japan.Genom åren har Su En Butoh Comapny gjort en lång rad föreställningar av olika slag, ofta på platser som köpcentrum, kyrkor, lastbilsflak, båtar, festivaler och inte minst på Skrotcentralen i Uppsala, som Su-En idag betraktar som sin hemmascen.Susanne Skog följde butohkonstnären Su-En under arbetet med föreställningen Rapture på Dansens Hus i Stockholm, och vidare in i förberedelserna för utställningen Visceral Space på Uppsala Konstmuseum, med anledning av Su-En Butoh Companys 20-årsjubileum. Den öppnar på lördag den 28:e januari med en invigning där butohkompaniet framträder tillsammans med bl a en kranbil och ett antal metallskärbrännare.