Avsnitt
-
Ad finem epistulae Plinii de cena vitata ab amico Septicio denique legimus. Veneres Cupidinesque: auscultate auribus arrectis! Pueri puellaeque autem, vobis fortasse non decet de cibis alterius cenae audire.
-
Epistlulam Plinii Minoris 1.15 legere incipimus in qua Plinius noster de amico suo Septimio queritur quia ille, ad cenam apparatissimam invitatus, immo numquam advenit.
Septicius ipse erat quondam praefectus praetorii imperatoris Hadriani sed dimissus erat quia nimis familiariter res cum uxore imperatoris tractabat.
-
Saknas det avsnitt?
-
Hoc in acroamate, de Martha Stewartensi philosophamur. Si nondum pelliculam (anglie editum) de illa apud Netflix vidisti, i visum! Est pellicula digna quae spectetur.
-
Hoc in episodio, loquimur de quadam archimagira clarissima. Garrimus etiam de certamine inter iuscula capsicorum et Colorati et Novi Mexici. Catherina ambo genera capiscorum laudare non desinit; apud Timotheum, autem, res aliter se habent! Fruamini acroasi, o auscultatores carissimi!
-
Annica ipsa Timotheum visitat in Colorato et illi nugatores locum quod Olaus Magnus de piscibus salsis et conservatis legunt.
-
Hoc in episodio, de mense Octobris garrimus. Fruamini, o auscultatores!
-
Nunc denique ad finem vere legimus excerptum Petri Danielis Huetii de prandio inedibili!
Nobis apponit sedulus hospes
salgama sparsa croco: Gothico haec sapit esca palato.
Tum zytho atque ovis incoctas oggerit offas
Et vino atque uvis, siccat quas clara Corinthus,
Et crustis pilo tunsis et olentibus herbis;
Incretum his piper acre et odorum caryophyllum,
Et coriandra simul, tum zinziber atque sinapi,
Sacchar, mella, oleum, marathrum flavumque butyrum.
Non alias Hecaten atris sub sedibus Orci
Crediderim libasse dapes; tristisque noverca
Non alios miscet privigni in funera succos.
Ergo venenatas impransi liquimus escas.
-
Lectionem vel excerptum e carmine Patri Danielis Huetii recitamus et enodamus. Huetius iter circuì Mare Balticum anno 1652 fecit quo tute confecto, Saturam Horatii modo exaravit. Versus nonnullos recitamus et nempe explicare conamur sed non multum nisi nugas oramus.
-
Hoc in episodio, excerptum e quaedam epistula Plinii legimus. (Epistula prima in libro tertio est.) Haec epistula sane ad cenam dignam et bonam pertinet qua Plinius fructus est apud senem nomine Spurinna.
-
Hoc in episodio, Catherina Timotheusque loquimur cum Irene, Ilsa, Andreaque apud Argillamontem, post Rusticationem Salvianam. Hoc acroama est pars primae seriei triplicis; acroamate audito, i, o auscultator, sine mora ad acroama Saturae Lancis. Deinde eundumst ad partem tertiam et ultimam huius seriei, quae inveniri potest apud Latinitatem Animi Causa. Fruere!
-
Timotheus et Catherina nugantur de memoriis puerilibus et dulcibus sive bellariis quae nos delectaverant.
-
Hoc in episodio, Timotheus et Catherina flores vicinorum clam sumunt, et in animalia mutantur. Auscultate, si audetis- episodium valde ridiculum est!
-
Timotheus cum discipulis acetaria bene nota nomine "Caesaris" vel "Caesarea" in Lyceo paravit et hoc episodio elementa numerat et praecepta explicat. Catherina autem de foliis arboris maximis in quibus aqua ebullire potest narrat.
-
Hoc in episodio, Timotheus et Catherina de libis fartis mexicanis, seu de cuneis mexicanis, garriunt. Quid soletis addere ad cuneos mexicanos vestros? Mavultis carnem suillam an carnem gallopavonaceam? Auscultate et fruimini!
-
Hoc episodium incidimus media mensis Martis et de Vere appropinquanti et in Baltimoria et Colorato collocuti sumus. Timotheus quaeritur de herbis molestis removendis.
-
Hoc in episodio, de bellariis Paschae loquimur. Estne tibi, o auscultator carissime, bellarium praeoptatum huius temporis anni?
-
Hoc in episodio, epistulam Erasmi legimus, in qua moribus culinariis ipsissimi Thomae Mori describuntur.
-
Timotheus narrationem refert de lagoena ignota quam aperuit, horriblile olfactu. De lagoenis discipulorum relictis monemus.
-
Hoc in episodio, Catherina versatur apud Argillamontem cum nonnullis amicis et veterrimis et novis. Periocundum erat Biduum Virginianum celebrare et cum multis congerronibus lepidissimis tempus degere.
- Visa fler
