Avsnitt
-
W najnowszym odcinku podkastu Justyna Sobolewska rozmawia ze Szczepanem Twardochem o jego nowej powieści „Null” (wyd. Marginesy), która powstała pod wpływem jego podróży do Donbasu. Rozmawiają o popsutym języku, o tym, czy z dystansu widać więcej i dlaczego walczący nie chcą mówić o końcu wojny. Czy nadzieja pomaga, czy wręcz przeciwnie? I co nam o dzisiejszym świecie może powiedzieć „Wojna peloponeska” Tukidydesa.
(00:13) Wstęp
(01:10) Najnowsza książka Twardocha: czy była pisana inaczej?
(03:25) Dlaczego wojna w Ukrainie stała się tematem książki?
(06:08) O splocie fikcji i rzeczywistości w powieści
(08:15) Niezmienność ludzkiej natury
(10:50) O bohaterze głównym powieści, gniewie i odkupieniu
(16:00) Jakie lektury towarzyszyły Twardochowi przy pisaniu powieści?
(19:00) O języku „Null”, niepoprawnej polszczyźnie i językach słowiańskich
(23:33) „Wojna jest obcym światem”
(24:25) Czy będzie przekład ukraiński?
(25:30) O Ukraińcach, walce i dystansie Twardocha w pisaniu
(28:10) O statusie pisarzy w Ukrainie
(29:06) Lęk przed Rosją w polskiej pamięci
(35:13) Dekady, w których nie dzieje się nic, i tygodnie, w których dzieją się dekady
(36:30) Dlaczego Ukraińcy nie wierzą, że wojna się skończy?
(41:55) „Nadzieja jest złudną doradczynią dla tych, którzy są w wielkim niebezpieczeństwie”
(44:25) Podsumowanie -
W najnowszym odcinku „Polityki o książkach” Justyna Sobolewska rozmawia z Sylwią Chwedorczuk o miłosnej korespondencji: „Maria Dąbrowska i Anna Kowalska. Listy, tom I, 1940–1945”. Rozmawiają o tym, co sprawia, że te listy to sprawa bez precedensu i dlaczego Maria Dąbrowska zastrzegła je na kolejnych kilkadziesiąt lat?
„Wiesz, musisz wiedzieć, że ginę z miłości, że sobie poradzić nie umiem z tym uczuciem, a raczej z całym światem najróżniejszych uczuć, pasji, gniewów, żałości”, pisze Kowalska. „Każda chwila bez ciebie wydaje mi się tak okropnie zmarnowaną i straconą”, odpowiada Dąbrowska. Listy oddają wysoką temperaturę tej relacji – zapalnym momentem jest ciąża Anny. Dąbrowska nie może jej tego darować. Pisze: „Miłość jest ponad ludzkie siły, miłość to wieczna rozpacz”.
(00:13) Wstęp
(01:16) O najnowszej książce Sylwii Chwedorczuk - listy Kowalskiej i Dąbrowskiej.
(01:52) 2400 listów między kobietami - wyjątkowy zapis intymnej znajomości
(05:33) "Powieść w listach" - o zapisie reportażowym uczucia
(07:33) Jaka jest dynamika związku Kowalskiej i Dąbrowskiej?
(11:15) Konflikty i problemy wokół tematu fizyczności - ciąża Kowalskiej
(15:45) Małżeństwo Anny Kowalskiej z Jerzym
(17:50) O budowaniu osobowości Anny Kowalskiej i Marii Dąbrowskiej przez czytelników
(21:33) Prace nad biografią Marii Dąbrowskiej
(24:25) O analizującej postawie Marii Dąbrowskiej
(28:13) Lwów lat czterdziestych XX wieku
(31:55) Kiedy zostaną opublikowane kolejne tomy listów Kowalskiej i Dąbrowskiej?
(33:26) Kiedy zostanie opublikowana biografia Marii Dąbrowskiej?
(34:02) Podsumowanie -
Saknas det avsnitt?
-
Pierwszy odcinek podkastu „Polityka o książkach” Justyna Sobolewska otwiera rozmową z Katarzyną Sobczuk, filozofką, artystką i autorką eseju „Mała empiria” (wyd. Dowody). To książka o „wieku środka” – czasie, gdy wzruszamy się przy starych piosenkach, rozmawiamy sami ze sobą i żyjemy pomiędzy – jako dzieci starzejących się rodziców i rodzice dorastających dzieci. Sobczuk bada codzienność przez pryzmat filozoficznych pojęć: gier, które prowadzimy sami ze sobą, dialektyki obcości i bliskości czy idei „przeszłości wiecznie otwartej”. Z dystansem i cierpkim humorem wydobywa to, co ukryte – kruchość, samotność, świadomość końca, ale i chwile euforycznego uwolnienia. „Mała empiria” to książka, która nie tylko opisuje codzienne niedopasowania, lecz także pozwala je nazwać i zrozumieć.
(01:17) Jak powstawała „Mała empiria”?
(03:12) Jak odróżnić małą empirię od dużej?
(04:19) O momentach wyczulonej obserwacji
(06:45) Związek między pracami plastycznymi a filozofią u Katarzyny Sobczuk
(09:02) Czy humor w „Małej empirii” był zamierzony?
(10:32) Jaki jest jeszcze przekaz „Małej empirii”?
(16:02) Co to „przeszłość wiecznie otwarta”?
(18:44) Jak gramy sami ze sobą na co dzień?
(21:30) O rozbrajaniu banałów w książce Katarzyny Sobczuk
(26:10) Pojęcie dialektyki obcości i bliskości w codziennych sytuacjach
(31:24) Czy Katarzyna Sobczuk myślała o reakcjach czytelniczek i czytelników?
